لیزر آرگون

لیزر آرگون

لیزر آرگون ، 488-515 نانومتر ، برای جراحی جزئی مورد استفاده قرار می گیرد و دارای یک ماده فعال گاز آرگون است. با استفاده از این لیزر ، انرژی از درون گاز یونی لیزر عبور می کند و در آینه ها منعکس می شود. سپس نور لیزری ایجاد می کند که از طریق یک فیبر سیلیس کوارتز انعطاف پذیر هدایت می شود و امکان استفاده آسان توسط پزشک دندانپزشکی را فراهم می کند.   با این حال ، لیزر آرگون در درجه اول برای جراحی ، قرار دادن رزین کامپوزیت ، روش های اتصال مینا و عاج ، روش های درمانی پیشگیری از دندان و روش های اندودنتیک مورد استفاده قرار می گیرد. این لیزر در قسمت سبز و آبی قابل مشاهده طیف EM قرار دارد و به دلیل همین طول موجهای کوتاه می توان آن را روی ناحیه کوچکی متمرکز کرد. انرژی زیادی به این لیزر وارد می شود و به دلیل کم کارآیی ، گرمای زیادی تولید می شود و برای جلوگیری از تاول زدن باید در حین استفاده مرتباً از بین برود. از لیزرهای آرگون با قدرت بالا (بیش از 3 وات) باید با سیستم خنک کننده آب استفاده شود. لیزر آرگون در طیف گسترده ای از جراحی های دندانپزشکی بسیار ارزشمند بوده است ، یعنی تا شیوع لیزرهای دیود. ملانین و هموگلوبین را مانند لیزرهای دیود جذب می کند و بسیاری از کاربردهای مشابه را دارد. با این حال ، این در بخش قابل مشاهده طیف EM است. همچنین دارای قابلیت تطبیق پذیری در تبخیر ، انعقاد و برش دادن است (دیکسون ، دیویس ، و گیلبرسون 1986 ؛ هوهنلوتنر و لاندتالر 1991 ؛ نویمان و نووبلر 1990).