نقش لیزر دندانپزشکی در مدیریت بیماری پریودنتال

مقدمه

لیزرها در صنعت مراقبت های بهداشتی از چند سال گذشته افزایش چشمگیری داشته اند که از کاربرد متداول آنها در چشم پزشکی ، پوست و جراحی پلاستیک است.

بیماران برندسازی برنامه پزشکی را بی خطر و مؤثر پذیرفته اند. علاوه بر این ، افزایش روند رویه های ریزگردها باعث پذیرش لیزر شده است. بسیاری از بیماران آرزو دارند سریعاً با انتظار بهبودی بی وقفه و حداقل اختلال در زندگی خود داشته باشند

استفاده از لیزر در حرفه دندانپزشکی به دلیل بهبود آموزش و آموزش در حال افزایش است. فناوری پیشرفته و قابل اعتماد با این دستگاه ها با استفاده از پیش تنظیم های رویه ای و گرافیک های همراه ، محیطی کاربر پسند را ایجاد می کند ، و قیمت مناسب آن باعث افزایش قابلیت دسترسی شده است.

در کنار پذیرش ، نشانه های دندانپزشکی با لیزر از جمله روش های ترمیمی درمانی مستقیم و به طور غیر مستقیم ، برای تقویت دندانپزشکی ترمیمی نیز گسترش یافته است. در حالی که چندین سال در نظر گرفتن لیزرها در مدیریت پریودنتال مطرح شده است ، نقش دقیق آن تا همین اواخر پیچیده و اشتباه گرفته شده است.

بیماری پریودنتال

برای چندین دهه ، تمرکز بر مدیریت بیماری پریودنتال در درجه اول از جهت ضد میکروبی بوده است.

ورود به درمان پریودنتال از یک رگ غیر جراحی ، بر مبنای جنگ مکانیکی و شیمیایی با علل اصلی ، مانند فلور میکروبی است. و در حالی که ما پاتوژن های باکتریایی را به عنوان محرک اصلی تخفیف نمی دهیم ، نقش پاسخ میزبان در قالب یک واکنش التهابی مزمن باعث تعادل داستان پاتوژنز می شود.

یک الگوی جدید در حال تحول است که شامل سیستم های ضد التهابی و مدولاسیون میزبان برای مدیریت بیمار پریودنتال می شود .3 هر وسیله یا پروتکل جدید باید مفاهیم ضد میکروبی و ضد التهابی را در بر بگیرد.

سیستم های فعلی برای مدیریت بیماری پریودنتال با استفاده از روش شیمیایی و مکانیکی به طور قابل توجهی بهبود یافته اند. در حال حاضر ، این سیستم ها در گذشته به دلیل عواملی مانند هزینه بالای استفاده و درک بیمار از پیامدهای مرتبط یا ناراحتی احتمالی محدود شده اند.

طول موج لیزر دندان و اهداف مربوط به بافت

بسته به نوع هدف ، لیزرها توانایی تأثیرگذاری بر روی بافت را دارند. با استفاده از یک پرتوی منسجم نور ، انرژی از طریق یک موج الکترومغناطیسی هدایت می شود ، به طور کلی از طریق فرایندی که به عنوان فرسایش (تبخیر) ذکر شده است. این تابش حرارتی در طیف وسیعی از 350-10600 نانومتر غیر یونیزه کننده است. اشعه در هنگام استفاده با تنظیمات و اقدامات احتیاطی مناسب برای سلولهای انسانی در نظر گرفته می شود.