لیزرهای یاقوت کبود

لیزرهای یاقوت کبود (که به لیزرهای Ti: Al2O3 ، لیزرهای تیتانیوم یا یاقوت کبود یا Ti: sapphs نیز معروف هستند) لیزرهای قابل تنظیم هستند که در محدوده 650 تا 1100 نانومتر نور قرمز و مادون قرمز نزدیک دارند. این لیزرها به دلیل تنظیم پذیری و توانایی تولید پالسهای ultrashort عمدتاً در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. لیزرهای مبتنی بر Ti: یاقوت کبود اولین بار در ژوئن سال 1982 توسط پیتر مالتون در آزمایشگاه MIT لینکلن ساخته و اختراع شد.

  

یاقوت کبود تیتانیوم به محیط لیزینگ ، کریستال یاقوت کبود (Al2O3) اطلاق می شود که با یون های Ti3 + دوپ شده است. لیزر یاقوت کبود Ti: معمولاً با لیزر دیگری با طول موج 514 تا 532 نانومتر انجام می شود که لیزرهای آرگون یونی (514.5 نانومتر) و Nd: YAG ، Nd: YLF و Nd: YVO با لیزر Nd: YVO با لیزر دیگر پمپ می شوند. 532 نانومتر) استفاده می شود. Ti: لیزرهای یاقوت کبود با کارآیی بیشتری در طول موج نزدیک به 800 نانومتر انجام می شود.

فهرست

1 نوع Ti: لیزرهای یاقوت کبود

1.1 نوسان ساز حالت قفل

تقویت کننده های پالس Chirped-pulse

1.3 لیزرهای موج مداوم قابل تنظیم

2 سابقه و برنامه ها