تاریخچه طیف سنجی نوری منتشر بافت انسانی

طیف سنجی نوری پراکنده روشی غیر تهاجمی است که از مقادیر کم نور مادون قرمز نزدیک برای اندازه گیری اکسیژن رسانی خون در مغز استفاده می کند. در طول 35 سال گذشته ، تعداد مطالعات نوری پراکنده و دامنه کاربردهای بالینی و تحقیقاتی به طور پیوسته افزایش یافته است. در مقایسه با سایر روشهای تصویربرداری عصبی برای اندازه گیری اکسیژن رسانی خون مغزی ، مانند تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی یا توموگرافی انتشار پوزیترون ، تصویربرداری نوری پراکنده (DOI) مقرون به صرفه تر است و اغلب از ابزار دقیق قابل حمل استفاده می کند.   سیستم های نوری بی سیم و کنار تخت در حال حاضر بصورت تجاری تولید می شوند. قابلیت حمل این ابزارها استفاده از روشهای نوری را در چندین برنامه منحصر به فرد از جمله تصویربرداری از مغز در نوزادان و کودکان ، مطالعات روی مغز در هنگام انجام کارهای سرپایی مانند پیاده روی یا تعادل و ارزیابی مغز متقابل افزایش داده است. در این فصل به معرفی تاریخچه و اصول اساسی DOI از جمله بحث در مورد عوامل مؤثر در خواص نوری بافت ، ابزار دقیق و مروری بر کاربردهای این فناوری می پردازیم.