جزوه ایمنی لیزر

لیزرها توسط استاندارد عملکرد ایالات متحده (21 CFR 1040) مرکز دستگاه ها و بهداشت رادیولوژی (CDRH) یا کد بین المللی (IEC 60825-1) طبقه بندی می شوند. طبقه بندی بر اساس میزان خطر پرتوی لیزر در هنگام کار طبیعی انجام می شود و شامل عواملی مانند طول موج ، خروجی توان ، سطح انتشار قابل دسترس و مدت زمان انتشار است. لیزرهای خریداری شده از طریق تجاری دارای برچسبی هستند که نشانگر کلاس لیزر است. کلاسهای زیر تعریف شده است:

  

کلاس 1 و 1M

سیستم های لیزری کلاس 1 در شرایط عملیاتی عادی تابش خطرناکی منتشر نمی کنند. لیزر یا کم توان است یا سیستم های لیزر کلاس 1 دارای یک لیزر با قدرت بالاتر "جاسازی شده" است ، که فقط در صورت خراب شدن یا دور زدن قفل های ایمنی در هنگام سرویس ، می توان به آن دسترسی داشت. در این حالت ، سیستم بطور موقت به طبقه بندی اصلی لیزر باز می گردد.

یک سیستم لیزر کلاس 1M دارای یک پرتوی منبسط شده است و فقط در صورت مشاهده از طریق بزرگنمایی اپتیک خطرناک است. M مخفف بزرگنمایی است.

کلاس 2 و 2M

سیستم های لیزری کلاس 2 به قسمت قابل مشاهده طیف (400-700 نانومتر) و به خروجی 1 میلی وات برای لیزرهای موج پیوسته محدود می شوند. انتظار می رود واکنش بیزاری طبیعی نسبت به نور مرئی روشن (0.25 ثانیه) از چشم در برابر آسیب محافظت کند. لیزر کلاس 2M دارای پرتوی منبسط شده است و می تواند خروجی بالاتری داشته باشد. اگر از طریق بزرگنمایی اپتیک مشاهده شود ، خطرناک است.

کلاس 3R (3a سابق) و 3b

اگر چشم شل باشد (در بی نهایت متمرکز باشد) ، یک سیستم لیزر کلاس 3R تحت برخی از شرایط مشاهده انعکاس مستقیم و خاص (مانند آینه) به طور بالقوه خطرناک است. رفلکس انزجار طبیعی محافظت کافی نیست اما احتمال آسیب دیدگی اندک است. خروجی به 5 مگاوات محدود می شود.

سیستم لیزر کلاس 3b از 3R قدرتمندتر است و برای مشاهده مستقیم یا مشاهده بازتاب های خاص ایمن نیست. خروجی برای لیزرهای موج پیوسته به 0.5 وات محدود می شود.

کلاس 4

خروجی سیستم لیزر کلاس 4 بیش از 0.5 وات (موج پیوسته) است. این از طریق پرتوی مستقیم و بازتابنده های پخش کننده (پراکندگی) به چشم و پوست آسیب می رساند و یک خطر احتمالی آتش سوزی دارد. این پرتو همچنین می تواند باعث ایجاد آلودگی های موجود در هوا و تشعشعات خطرناک پلاسما شود.