علوم اعصاب محاسباتی

علوم اعصاب محاسباتی (همچنین به عنوان علوم اعصاب نظری یا علوم اعصاب ریاضی شناخته می شود) شاخه ای از علوم اعصاب است که برای درک اصول حاکم بر رشد ، ساختار ، فیزیولوژی و توانایی های شناختی سیستم عصبی از مدل های ریاضی ، تجزیه و تحلیل نظری و انتزاعات مغز استفاده می کند. 

از نظر تئوری ، علوم اعصاب محاسباتی زیرمجموعه علوم اعصاب نظری است که برای اعتبار سنجی و حل مدل های ریاضی از شبیه سازی های محاسباتی استفاده می کند. با این حال ، از آنجا که مدلهای ریاضی قابل قبول زیست شناختی که در علوم اعصاب فرمول بندی شده اند ، در اکثر موارد بسیار پیچیده هستند که نمی توان آن را به صورت تحلیلی حل کرد ، این دو اصطلاح در اصل مترادف هستند و به جای یکدیگر استفاده می شوند. اصطلاح علوم اعصاب ریاضی نیز گاهی برای تأکید بر ماهیت کمی این رشته استفاده می شود.

علوم اعصاب محاسباتی بر توصیف سلولهای عصبی قابل قبول زیست شناختی (و سیستمهای عصبی) و فیزیولوژی و دینامیک آنها متمرکز است ، بنابراین به طور مستقیم با مدلهای غیرواقعی بیولوژیکی استفاده نمی شود که در ارتباط گرایی ، نظریه کنترل ، سایبرنتیک ، روانشناسی کمی ، یادگیری ماشین ، شبکه های عصبی مصنوعی استفاده می شود. ، هوش مصنوعی و تئوری یادگیری محاسباتی ؛  اگرچه الهام متقابل وجود دارد و گاهی اوقات محدودیت سختی بین زمینه ها وجود ندارد ،  با انتزاع مدل در علوم اعصاب محاسباتی بستگی به دامنه تحقیق و دانه دانه بودن موجودیت های بیولوژیکی دارد.

مدل ها در علوم اعصاب نظری با هدف گرفتن ویژگی های اساسی سیستم بیولوژیکی در مقیاس های مختلف مکانی - زمانی ، از جریان غشایی و اتصال شیمیایی از طریق نوسانات شبکه ، ستون و معماری توپوگرافی ، هسته ها ، تا دانشکده های روانشناسی مانند حافظه ، یادگیری و رفتار. این مدل های محاسباتی فرضیه هایی را قاب بندی می کنند که مستقیماً با آزمایش های بیولوژیکی یا روانشناختی قابل آزمایش هستند.