تصویربرداری سه بعدی در دندانپزشکی و مهندسی بافت دهان و دندان

مهندسی بافت برای دستیابی به اهداف خود از چندین تجهیزات و فناوری استفاده می کند. تصویربرداری سه بعدی (3D) یکی از آن روش هایی است که می تواند بدون آسیب رساندن به ساختارهای مهندسی بافت ، به برنامه ریزی ، نظارت و پیگیری نتایج در جنبه های مورفولوژیکی و عملکردی کمک کند. هر سیستم تصویربرداری قابلیت ها و ویژگی های خاص خود را دارد. بنابراین ، برای استخراج حداکثر اطلاعات مورد نیاز ، بهترین روش تصویربرداری باید با توجه به هدف تشخیصی انتخاب شود.   علاوه بر ماهیت غیر مخرب ، یکی از مشخصات مهم "تصویربرداری" در ارزیابی بافتهای مهندسی شده ، امکان ارزیابی های طولی است. در این فصل سیستم های تصویربرداری سه بعدی که ممکن است در دندانپزشکی و مهندسی بافت دهان و دندان از جمله توموگرافی کامپیوتری (CT) ، توموگرافی کامپیوتری پرتو مخروطی (CBCT) ، میکرو CT و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) کاربرد داشته باشند ، مرور می شود. در مورد فیزیک و کاربردهای هر روش در دندانپزشکی و مهندسی بافت و همچنین نقاط قوت و ضعف آنها بحث شده است. به جای تنظیم دستورالعمل های سختگیرانه برای برنامه های خاص ، نویسندگان قصد دارند خوانندگان را با مکانیسم عملکرد هر سیستم آشنا کنند ، بنابراین آنها می توانند سیستم هایی را انتخاب کنند که متناسب با برنامه های مورد نظر آنها باشد.