آرتور اشکین ، 2022-1922

آرتور اشکین ، برنده جایزه نوبل و عضو افتخاری OSA ، که به خاطر کارهای پیشگام خود در ایجاد موچین های نوری شهرت دارد ، در سن 98 سالگی درگذشت. بسیاری اشکین را پدر فشار تابش لیزر می دانستند. کار وی در زمینه به دام انداختن نوری و دستکاری ذرات کوچک دی الکتریک با استفاده از نیروهای شیب نوری می تواند پایه ای برای آینده تحقیقات فیزیک در اتمهای فوق سرد و گیر افتاده باشد. اشکین به تعدادی از "اولین ها" دست یافت. او اولین کسی بود که نیروهای گرادیان نوری را روی اتم ها مشاهده کرد ، اولین کسی بود که خنک کننده لیزری اتم های معروف به "ملاس نوری" را انجام داد و اولین کسی بود که به دام افتادن نوری اتم ها را مشاهده کرد.

آرتور اشکین در سال 1922 در بروکلین ، نیویورک  متولد شد. والدین وی ، ایزادور و آنا اشکین ، اصالتاً از اودسا و گالیسیا (اوکراین فعلی) بودند و به آمریکا مهاجرت کردند. پدر اشکین یک شهروند آمریکا شد و یک آزمایشگاه دندانپزشکی در منهتن ، نیویورک تأسیس کرد. اشکین در کالج کلمبیا فیزیک خواند و مدرک کارشناسی را دریافت کرد. در فیزیک در سال 1947 و دکترای تخصصی در فیزیک هسته ای از دانشگاه کرنل در سال 1952

اشکین از سال 1942 تا 1945 در لابراتوار تابش کلمبیا در ارتش و در آزمایشگاه های AT&T بل از سال 1952 تا 1991 کار می کرد. او با همکارانش اولین مشاهدات تولید هارمونیک لیزر موج مداوم (cw) ، تقویت پارامتری cw را انجام داد ، اثر نور شکستگی را کشف کرد و زمینه اپتیک غیرخطی را در فیبرهای نوری آغاز کرد. اشکین این کار را به دام انداختن و دستکاری مواد زنده مانند باکتری ها ، ویروس ها و سلول ها گسترش داد. روش لیزر برای نگه داشتن مواد در جای خود به "موچین نوری" معروف شد. با استفاده از این رویکرد ، اشکین با کاوش در فضای داخلی سلول ، ساختارهای داخلی آن را دستکاری کرد و زمینه های جدیدی را برای درک حالتهای طبیعی و بیمار در بدن انسان ایجاد کرد. توانایی خنک سازی و به دام انداختن اتم ها منجر به پیشرفت های چشمگیری در علوم پایه مانند ایجاد میعانات بوز-انیشتین در بخار اتم شده است.

کار پیشگامانه اشکین در به دام انداختن نوری منجر به دریافت جایزه نوبل فیزیک در سال 2018 می شود. اشکین نیمی از جایزه را دریافت کرد در حالی که نیمی دیگر بین جرارد مورو و دونا استریکلند به اشتراک گذاشته شد. اشکین نویسنده کتاب "به دام انداختن نوری و دستکاری ذرات خنثی با استفاده از لیزر" بود و 47 حق ثبت اختراع در اختیار داشت.

علاوه بر جایزه نوبل ، جوایز و افتخارات تقدیر از کمک های علمی وی شامل انتخاب در آکادمی ملی مهندسی و آکادمی ملی علوم ، مدال OSA's Frederick Ives Medal / Jarus W. Quinn Endowment (1998) ، جایزه چارلز هارد تاونز (1988) ، جایزه جوزف اف کیتلی برای پیشرفت در علوم اندازه گیری APS (2003) ، جایزه رتبه در Opto-Electronics (1993) ، جایزه الکترونیک کوانتوم انجمن فوتونیک IEEE (1987) و جایزه فیزیک هاروی (2004). وی در سال 1983 به عنوان عضو OSA انتخاب شد و همچنین عضو APS ، IEEE و AAAS بود. در سال 2009 ، وی به دلیل فعالیت های پیشگامانه خود در زمینه به دام انداختن نوری و توسعه موچین های نوری ، به عنوان عضو افتخاری انجمن نوری انتخاب شد.

اشکین شوهر فداکار همسرش آلین بود که هنگام تحصیل در دانشگاه کورنل با او آشنا شد. آنها بیش از 60 سال با خوشبختی ازدواج می کنند و سه فرزند و پنج نوه بزرگ می کنند. او برای بسیاری از افراد جامعه علمی ، مربی ، همکار و دوست بود و بسیار از دست خواهد رفت. همکار وی ، جان بیورکولم خاطرنشان کرد: "هنر یک دانشمند برجسته و نجیب زاده بود به معنای عالی کلمات. او یک متفکر اصیل بود و در طول زندگی حرفه ای خود خلاقیت استثنایی از خود نشان می داد. او فردی فروتن بود و کسی نبود که در زمان تأمین اعتبار به اعتبار نرسد. در نتیجه ، مورد اعتماد همکارانش بسیار بود. هیچ کس درمورد بحث درباره داغترین ایده های خود با Art هیچ گونه اظهار تردیدی نکرد. خیلی ساده ، او مرد بزرگی بود. "

OSA و جامعه علمی در غم از دست دادن آرتور اشکین عزادار هستند.