پروفسور جرارد مورو

پروفسور جرارد مورو مدیر موسس مرکز علوم نوری فوق سریع در دانشگاه میشیگان بود. به مدت چهل سال ، پروفسور جرارد مورو در زمینه لیزرهای فوق سریع و کاربردهای آنها در رشته های علمی ، مهندسی و پزشکی پیشگام بوده است. او همچنین آغازگر زیرساخت نور شدید (ELI) در اروپا است. او با دانش آموز خود Donna Strickland مخترع تکنیک Chirped Pulses Amplification (CPA) است که امکان تقویت پالس های لیزر فوق کوتاه تا قدرت نوری بسیار بالا (در حال حاضر پتاوات) را با پالس لیزر به طور زمانی و طیفی قبل از تقویت کشیده شده است.

وی دریافت کننده جایزه RW Wood ، مدال چارلز هارد تاونز و مدال فردریک ایوز / جایزه Jarus W. Quinn از OSA ، جایزه اجرتون از SPIE ، جایزه Sarnoff از IEEE و 2004 IEEE / LEOS بوده است. جایزه الکترونیک کوانتوم. وی عضو OSA و عضو موسسه مهندسان برق و الکترونیک است. پروفسور مورو عضو آکادمی ملی مهندسی است. در حال حاضر وی استاد برجسته از دانشگاه میشیگان و پلی تکنیک Ecole در Palaiseau فرانسه است.

در 2 اکتبر 2018 ، به مورو جایزه نوبل فیزیک ، همراه با دونا استریکلند ، برای کارهایشان در مورد تقویت نبض جیر جیبی اعطا شد. مورو و استریکلند دریافتند که کشش لیزر از حداکثر قدرت آن می کاهد ، سپس می توان با استفاده از ابزارهای معمولی بسیار تقویت کرد. مورو و استریکلند نیمی از جایزه را به اشتراک گذاشتند در حالی که نیمی دیگر به آرتور اشکین اهدا شد.