تئوری و طراحی موچین نوری

سی سال پس از اختراع آنها توسط آرتور اشکین و همکارانش در آزمایشگاه های بل در سال 1986 ، موچین های نوری (یا تله ها) به ابزاری همه فن حریف برای رفع مشکلات بیولوژیکی متعدد تبدیل شده اند. به زبان ساده ، یک تله نوری یک پرتوی لیزر بسیار متمرکز است که قادر به نگه داشتن و اعمال نیرو بر روی اجسام دی الکتریک به اندازه میکرون است. با این حال ، توسعه آنها در چند دهه گذشته این ابزارها را از ابزار بوتیک به ابزارهای همه کاره بیوفیزیک مولکولی تبدیل کرده است.   این فصل مقدماتی قصد دارد تا مختصراً از این زمینه ، برخی از دستاوردهای مهم علمی را برجسته سازد و نشان دهد که چرا تله های نوری به ابزاری قدرتمند در علوم زیستی تبدیل شده اند. ما یک تنظیم نوری معمولی را معرفی می کنیم ، مفاهیم نظری اساسی در مورد چگونگی ایجاد نیروهای به دام انداختن را توصیف می کنیم و تکنیک های اندازه گیری موقعیت و نیرو را که امروزه بیشتر استفاده می شود ، ارائه می دهیم.