رادیوگرافی

رادیوگرافی نوعی روش تصویربرداری است که با استفاده از اشعه ایکس ، اشعه گاما یا اشعه یونیزه و تشعشعات غیر یونیزه کننده مشابه ، شکل داخلی جسم را مشاهده می کند. کاربردهای رادیوگرافی شامل رادیوگرافی پزشکی ("تشخیصی" و "درمانی") و رادیوگرافی صنعتی است. تکنیک های مشابهی در امنیت فرودگاه (جایی که "اسکنرهای بدن" معمولاً از اشعه ایکس پشتی استفاده می کنند) استفاده می شود. برای ایجاد یک تصویر در رادیوگرافی معمولی ، پرتویی از اشعه X توسط ژنراتور اشعه X تولید می شود و به سمت جسم پیش بینی می شود.   مقدار مشخصی از اشعه X یا تابش دیگر توسط جسم جذب می شود ، این بستگی به چگالی جسم و ترکیب ساختاری آن دارد. اشعه ایکس که از طریق جسم عبور می کند توسط یک ردیاب (یا فیلم عکاسی یا یک ردیاب دیجیتال) در پشت جسم گرفته می شود. به تولید تصاویر دو بعدی تخت با استفاده از این روش رادیوگرافی فرافکنی گفته می شود. در توموگرافی رایانه ای (سی تی اسکن) منبع اشعه ایکس و ردیاب های مرتبط با آن به دور سوژه می چرخند که خود از طریق پرتوی ایکس مخروطی تولید شده حرکت می کند. هر نقطه مشخصی از سوژه توسط پرتوهای مختلف در زمانهای مختلف از جهات مختلف عبور می کند. اطلاعات مربوط به تضعیف این پرتوها جمع شده و تحت محاسبه قرار می گیرند تا تصاویر سه بعدی در سه صفحه (محوری ، تاجی و ساژیتال) تولید شوند که می توانند برای تولید یک تصویر سه بعدی بیشتر پردازش شوند.