بیماری های قلبی عروقی (CVD) به یک مشکل جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان تبدیل شده اند و میزان مرگ و میر در درجه اول بالاتر از سایر بیماری های جهان است (Gaurav et al.، 2015). در مواجهه با چنین وضعیت سختی ، تولید دارو برای درمان CVD به یک اولویت اصلی تبدیل شده است. با توجه به توسعه سریع علوم نانو و عملکرد برجسته نانومواد ، فناوری نانو به یک راه حل جدید برای غلبه بر گلوگاه درمان بیماری های قلبی عروقی تبدیل شده است.   سیستم های انتقال داروی نانو (NDDS) دسته ای از نانومواد هستند که توانایی افزایش ثبات و حلالیت در آب داروها ، طولانی شدن زمان چرخه ، افزایش میزان جذب سلول ها یا بافت های هدف و کاهش تخریب آنزیم ها را دارند ، در نتیجه ایمنی را بهبود می بخشند. و اثربخشی داروها

انواع متداول حامل های داروی نانو