فیزیک شتاب دهنده

فیزیک شتاب دهنده شاخه ای از فیزیک کاربردی است که به طراحی ، ساخت و کار شتاب دهنده های ذرات مربوط می شود. به همین ترتیب ، می توان آن را به عنوان مطالعه حرکت ، دستکاری و مشاهده پرتوهای ذره باردار نسبی و تعامل آنها با ساختارهای شتاب دهنده توسط میدان های الکترومغناطیسی توصیف کرد.

  

همچنین مربوط به زمینه های دیگر است:

مهندسی مایکروویو (برای ساختارهای شتاب / انحراف در محدوده فرکانس رادیویی).

اپتیک با تأکید بر اپتیک هندسی (تمرکز و خمش پرتو) و فیزیک لیزر (برهم کنش لیزر و ذرات).

فناوری رایانه ای با تأکید بر پردازش سیگنال دیجیتال ؛ به عنوان مثال ، برای دستکاری خودکار پرتو ذره.

آزمایش های انجام شده با شتاب دهنده های ذره به عنوان بخشی از فیزیک شتاب دهنده در نظر گرفته نمی شوند ، اما (مطابق با اهداف آزمایشات) متعلق به مثلاً فیزیک ذرات ، فیزیک هسته ای ، فیزیک ماده چگال یا فیزیک مواد هستند. انواع آزمایشات انجام شده در یک مرکز شتاب دهنده خاص با توجه به مشخصات پرتوی ذره تولید شده مانند انرژی متوسط ​​، نوع ذره ، شدت و ابعاد تعیین می شود.