فلورسانس مسطح با لیزر (PLIF)

تنظیمات PLIF از یک منبع نور (معمولاً لیزر) ، ترتیب لنزها برای تشکیل یک ورق ، محیط فلورسنت ، اپتیک های جمع آوری و یک آشکارساز تشکیل شده است. نور منبع ، محیط را روشن می کند و سپس فلورس می شود. این سیگنال توسط ردیاب گرفته می شود و می تواند مربوط به خصوصیات مختلف محیط باشد.

لیزرهای معمولی که به عنوان منابع نوری استفاده می شوند پالسی هستند که قدرت اوج بالاتری نسبت به لیزرهای موج پیوسته فراهم می کنند. همچنین زمان کوتاه پالس برای وضوح زمانی مناسب مفید است. برخی از منابع لیزر که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند لیزر Nd: YAG ، لیزرهای رنگی ، لیزر های اکسایمر و لیزر یونی هستند. نور لیزر (معمولاً یک پرتو) از طریق مجموعه ای از لنزها و / یا آینه ها تشکیل می شود تا یک ورق را تشکیل دهد ، سپس برای روشنایی محیط استفاده می شود. این محیط یا از مواد فلورسنت تشکیل شده است یا می توان آن را با ماده ای فلورسنت بذر کرد. سیگنال معمولاً توسط دوربین CCD یا CMOS گرفته می شود (گاهی اوقات از دوربین های تشدید شده نیز استفاده می شود). الکترونیک زمان بندی اغلب برای همگام سازی منابع نور پالسی با دوربین های تشدید شده استفاده می شود.