چراغ های شمالی و جنوبی (قطبی)

شفق (جمع: شفق یا شفق) ، [a] گاهی اوقات به عنوان نورهای قطبی (شفق قطبی) ، نورهای شمالی (شفق قطبی) یا نورهای جنوبی (شفق قطبی) نامیده می شود ، یک نمایش نور طبیعی در آسمان زمین است ، عمدتا در مناطق با عرض جغرافیایی بالا (اطراف قطب شمال و قطب جنوب) دیده می شود.

شفق قطبی نتیجه اختلالات مغناطیسی ناشی از باد خورشیدی است. این اغتشاشات گاهی اوقات به قدری قوی هستند که می توانند مسیر ذرات باردار را در هر دو باد خورشید و پلاسمای مغناطیسی تغییر دهند. این ذرات ، عمدتا الکترونها و پروتون ها ، به فضای فوقانی جو (ترموسفر / اگزوسفر) رسوب می کنند.

یونیزاسیون و تحریک سازنده های جوی نوری از رنگ و پیچیدگی متغیر ساطع می کنند. شکل شفق قطبی که در نوارهای اطراف هر دو ناحیه قطبی رخ می دهد نیز به میزان شتابی که به ذرات رسوب آور وابسته است بستگی دارد. پروتونهای رسوبی پس از بدست آوردن الکترون از اتمسفر ، به صورت اتمهای هیدروژن حادث شده ، انتشار نوری تولید می کنند. شفق قطبی پروتون معمولاً در عرض های جغرافیایی پایین تر مشاهده می شود.