کیهان شناسی پلاسما

کیهان شناسی پلاسما یک کیهان شناسی غیراستاندارد است که فرض اصلی آن این است که پویایی گازهای یونیزه و پلاسما ، اگر غالب نباشد ، در فیزیک جهان فراتر از منظومه شمسی نقش مهمی ایفا می کند.  در مقابل ، مشاهدات و مدلهای فعلی کیهان شناسان و اخترفیزیکدانان ، شکل گیری ، توسعه و تکامل اجرام نجومی و ساختارهای مقیاس بزرگ در جهان را تحت تأثیر گرانش (از جمله فرمول بندی آن در نظریه نسبیت عمومی آلبرت انیشتین) و فیزیک باریونیک توضیح می دهند. . 

برخی از مفاهیم نظری در مورد کیهان شناسی پلاسما از هانس آلفون سرچشمه گرفته است. (به کادر  مراجعه کنید).

کیهان شناسان و فیزیکدانان نجومی که کیهان شناسی پلاسما را ارزیابی کرده اند ، آن را رد می کنند زیرا با مشاهدات پدیده های اخترفیزیکی و همچنین نظریه فعلی کیهان شناسی مطابقت ندارد. مقالات کمی از کیهان شناسی پلاسما از اواسط دهه 1990 در ادبیات ظاهر شده است.

اصطلاح جهان پلاسما گاهی به عنوان مترادف کیهان شناسی پلاسما ،  به عنوان توصیف جایگزین پلاسما در جهان استفاده می شود.