مغناطیس هیدرودینامیک

مغناطیس هیدرودینامیک (MHD ؛ همچنین دینامیک سیالات مغناطیسی یا هیدرو مغناطیسی) مطالعه خصوصیات مغناطیسی و رفتار مایعات رسانای الکتریکی است. نمونه هایی از این مگنتوفلوئیدها شامل پلاسما ، فلزات مایع ، آب نمک و الکترولیت ها هستند. کلمه "magnetohydrodynamics" از مگنتو به معنای میدان مغناطیسی ، هیدرو به معنی آب و دینامیک به معنای حرکت گرفته شده است. رشته MHD توسط هانس آلفون آغاز شد ،  که وی برای آن جایزه نوبل فیزیک را در سال 1970 دریافت کرد.

مفهوم اساسی در پشت MHD این است که میدان های مغناطیسی می توانند جریاناتی را در یک مایع رسانای متحرک القا کنند ، که به نوبه خود مایع را قطبی کرده و متقابلاً میدان مغناطیسی را تغییر می دهد. مجموعه معادلاتی که MHD را توصیف می کنند ترکیبی از معادلات پویایی سیال Navier-Stokes و معادلات الکترومغناطیس Maxwell است. این معادلات دیفرانسیل باید همزمان ، چه از نظر تحلیلی و چه از نظر عددی ، حل شوند.