ضریب میرایی

ضریب میرایی توده ، یا ضریب میرایی پرتو باریک جرمی حجم یک ماده ، مشخص می کند که توسط پرتوی نور ، صدا ، ذرات ، یا انرژی یا ماده دیگر به راحتی می توان نفوذ کرد. علاوه بر نور مرئی ، ضرایب میرایی توده را می توان برای سایر تشعشعات الکترومغناطیسی (مانند اشعه X) ، صدا یا هر پرتوی دیگر که می توان تضعیف کرد ، تعریف کرد. ضریب تضعیف جرم واحد SI متر مربع بر کیلوگرم (متر مربع بر کیلوگرم) است. واحدهای معمول دیگر شامل cm2 / g (متداول ترین واحد ضرایب میرایی توده اشعه X) و mL⋅g − 1⋅cm-1 (که بعضی اوقات در شیمی محلول استفاده می شود) است. ضریب انقراض جمعی اصطلاحی قدیمی برای این کمیت است. 

ضریب تضعیف جرم را می توان نوعی مقطع جذبی دانست که در آن ناحیه موثر به جای ذره در واحد جرم تعریف شده است.

جداول ضرایب میرایی فوتون در فیزیک رادیولوژی ، رادیوگرافی (برای اهداف پزشکی و امنیتی) ، دوزیمتری ، پراش ، تداخل سنجی ، کریستالوگرافی و سایر شاخه های فیزیک ضروری است. فوتون ها می توانند به صورت اشعه ایکس ، اشعه گاما و برمسترا هلونگ باشند.

مقادیر ضرایب میرایی وابسته به جذب و پراکندگی تابش اتفاقی ناشی از چندین مکانیزم مختلف مانند

پراکندگی ریلی (پراکندگی منسجم) ؛

پراکندگی کامپتون (پراکنده ناهماهنگ) ؛

جذب فوتوالکتریک

تولید جفت ، تولید الکترون-پوزیترون در زمینه های هسته و الکترون های اتمی.

مقادیر واقعی به طور کامل بررسی شده و از طریق سه پایگاه داده ای که توسط انستیتوی ملی استاندارد و فناوری (NIST) اداره می شود ، در دسترس عموم قرار دارد:

پایگاه داده XAAMDI ؛ 

پایگاه داده XCOM ؛ 

پایگاه داده FFAST.