عشق در اولین نور

استریکلند ، تصویر شده در آزمایشگاه خود در دانشگاه واترلو ، از کودکی اسیر لیزرها شده است. او می گوید: "من همیشه از بازی با آنها لذت برده ام." "من اغلب فکر می کنم آن را به عنوان بازی ، کار نمی کند."

دونا استریک لند 89 (دکترا) هنوز هم بازدید از مرکز علوم انتاریو را هنگام کودکی در حالی که در شهر گوئلف ، خارج از تورنتو بزرگ می شد ، یادآوری می کند. پدرش به نمایشگر لیزر اشاره کرد. استریک لند به یاد می آورد که او به او گفت: "" دونا ، این راه آینده است ".

استاد پیشین اقتصاد جایزه نوبل را به اشتراک می گذارد

پل رومر ، استادیار اقتصاد پیشین در روچستر و اکنون استاد دانشگاه نیویورک ، به عنوان دریافت کننده جایزه نوبل علوم اقتصادی سال جاری انتخاب شد.

لوید استریکلند ، مهندس برق ، به همراه مادر ، خواهر و برادر دونا ، عضوی از خانواده بودند که "بطور مداوم مرا در طول سالهای تحصیلم حمایت و تشویق می کردند." لیزر فوق العاده روشن و کاربردی برای یونیزاسیون چند فوتونی. "

او شیفته آن نمایشگر لیزر شد. و از آن زمان ، او می گوید ، "من همیشه فکر می کردم لیزر خوب است."

علاقه او به تحقیقات علوم لیزر و تعهد به "شوک لیزری" ، همانطور که خودش گفته است ، او را در سراسر آمریکای شمالی ، از کانادا به ایالات متحده و دوباره برگردانده است. اما این کاری که وی به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی در دهه 1980 در روچستر انجام داد باعث افتخار برجسته برنده جایزه نوبل شده است.

وقتی استریکلند وارد برنامه تحصیلات تکمیلی دانشگاه در رشته اپتیک شد ، فیزیکدانان لیزر با یک مشکل خاردار دست و پنجه نرم می کردند: چگونه می توانستند پالس های لیزر فوق العاده کوتاه و با شدت بالا ایجاد کنند که باعث از بین رفتن ماده اولیه لیزر برای کشف آن نشود؟

استریک لند با همکاری با استاد سابق مهندسی روچستر ، جرارد مورو ، روشی را برای غلبه بر این سد ایجاد و عملی کرد. آنها آن را "تقویت پالس" نامیدند. تحقیقات پیشگامانه پاییز امسال توسط کمیته جایزه نوبل با جایزه نوبل فیزیک 2018 شناخته شد.

استریک لند ، اکنون در دانشگاه واترلو در کانادا ، و مورو ، اکنون در École Polytechnique در فرانسه ، نیمی از جایزه را به اشتراک می گذارند. نیمه دیگر جایزه امسال به فیزیکدان مشهور تعلق گرفت

آرتور اشکین از آزمایشگاه های بل برای کار خود در ایجاد یک روش تغییر میدان به همان اندازه برای استفاده از نور ، یک تکنیک معروف به "موچین نوری". این روش شامل استفاده از لیزر برای خنک کردن اتم ها در دمایی است که بتوان آنها را به صورت جداگانه بررسی کرد. نتایج کار انجام شده در آزمایشگاه های بل برای اولین بار در سال 1986 منتشر شد و شامل مشارکت های استیون چو '70 بود که در سال 1997 موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک خود شد.

انتخاب استریکلند برای دریافت جایزه نوبل به یک دلیل دیگر خبرساز بود: او اولین زن برنده فیزیک از سال 1963 و تنها سوم از زمان دریافت جایزه ماری کوری در سال 1903 بود.