دونا استریکلند

اولین زنی که در 55 سال گذشته جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرده است.

مایک کمپبل ، مدیر LLE ، گفت: استریکلند و مورو به شکل گیری جهت تحقیق در لیزرهای با قدرت بالا از نوع مستقر در آزمایشگاه لیزر کمک کرده اند.

وی گفت: "توسعه تقویت پالس جیرجیرک توسط جرارد و دونا کاربردهای جدیدی را در زمینه علوم و صنایع ایجاد کرده و تحقیقات در سراسر دنیا را در لیزرهای با اوج قدرت بالا کاتالیز کرده است." "تحقیقی که منجر به نوبل شد ، در آزمایشگاه انرژی لیزر انجام شد و کیفیت و نوآوری را برجسته می کند که از مدت ها قبل سهم دانشگاه در علوم نوری و لیزر است. همه ما به جرارد و دونا برای تحقیقات پیشگامانه و تأثیرگذار صمیمانه تبریک می گوییم. "

"جامعه دانشگاه روچستر از شنیدن اینکه جایزه نوبل فیزیک به دانش آموخته ما دونا استریکلند و استاد و مشاور فارغ التحصیل خود ، جرارد مورو ، برای تحقیقات انجام شده در آزمایشگاه انرژی لیزر دانشگاه در دوره تحصیلات تکمیلی خود ، بسیار افتخار می کند ، "رئیس دانشگاه ریچارد فلدمن گفت. "ما افتخار می کنیم که آنها را در زمره برندگان نوبل متصل به دانشگاه روچستر قرار داده و به آنها بخاطر این شناخت و موفقیتهای شغلی در فیزیک صمیمانه تبریک بگوییم."

در سال 1985 مورو و استریکلند آنچه را که به عنوان یک پیشرفت خیره کننده در قدرت لیزر توصیف شده است ، با لیزر میز تراوات یا "لیزر مکعبی T" نشان دادند. تا آن زمان ، اوج قدرت پالس های لیزر به دلیل آسیب جدی که پالس ها به مواد مورد استفاده برای تقویت آنها وارد کرده بودند ، محدود بود. مورو و استریکلند برای غلبه بر مشکل با همکاری یکدیگر ، تکنیک پیشگامانه CPA را توسعه دادند که شامل سه مرحله است:

کشش پالس لیزر هزاران بار

تقویت نبض در یک ماده لیزر بدون آسیب رساندن به آن

فشرده سازی مجدد آن در زمان بازگشت به مدت زمان اصلی آن

این دستیابی به موفقیت زمینه ایجاد پالس های لیزر بسیار کوتاه و بسیار شدید را فراهم می کند که تنها کسری از ثانیه هستند و ساخت سیستم های لیزری فشرده و دقیق تر را ممکن می سازد. از روش CPA در کاربردهای مختلفی استفاده شده است ، از جراحی چشم Lasik گرفته تا تولید مواد مورد استفاده در تلفن های هوشمند.

اسکات کارنی ، مدیر انستیتوی اپتیک روچستر ، گفت: "این یک روز عالی برای اپتیک است و شناخت فوق العاده ای از تأثیر عمیق اپتیک در علوم و مهندسی دارد." "CPA در گنجینه علمی را گشوده است. بدون این اختراع فوق العاده قدرتمند و زیبا ، ما هنوز در دنیای نانو ثانیه زندگی خواهیم کرد تا اینکه فیزیک دینامیک فمتوسکند را بررسی کنیم که یک میلیون برابر سریعتر اتفاق می افتد. کار پروفسور مورو و پروفسور استریکلند در زمینه هایی از شیمی تا علوم جوی ، از الکترودینامیک کوانتومی غیر خطی تا تولید لیزری تأثیر داشته است. این شناخت کاملاً شایسته است. »

وین ناکس ، استاد اپتیک و مدیر سابق انستیتوی اپتیک ، اولین دانشجوی دکترای مورو بود و در گروه لیزر Ultrafast وی کار می کرد. ناکس گفت: "مورو" یکی از با بصیرترین و خلاق ترین افرادی است که در تمام زندگی ملاقات کرده ام. "او همیشه به قدرت بعدی 10 فکر می کرد. اگر لیزر او 1018 وات بر سانتی متر مربع تولید می کرد ، می خواست یک بار تولید کند که هزار برابر بزرگتر باشد."