توسعه رشته نوروژنتیک

"نوروژنتیک" اساس ژنتیکی تمایز و عملکرد طبیعی و غیرطبیعی سیستم عصبی را بررسی می کند. این رشته توسط سیمور بنزر که رفتار و تخریب عصب در Drosophila را بررسی کرد ، پیشگام شد. کار وی همچنین دانش ما را در مورد جنبه های ژنتیکی عملکرد عصبی (اختلال) در موجودات دیگر از جمله انسان افزایش داده است. چنین دانش پیش شرط درک بهتر بیماریهای نوروژنتیکی است که به عنوان "بیماری های بالینی ناشی از نقص در یک یا چند ژن که بر تمایز و عملکرد نوروکتودرم و مشتقات آن تأثیر می گذارد" تعریف می شود.  از اواسط دهه 1980 قرن گذشته ، ظهور تکنیک های شبیه سازی موضعی ، رویکردهای مستقیم روشن سازی اختلالات نوروژنتیکی را تسهیل کرده و به طور موقت ارتباط مطالعه موجودات ارگانیک را تحت الشعاع قرار داده است.

شناسایی سریع نقص های ژنی در بیماری های یکنواخت مانند بیماری هانتینگتون ، آتاکسی ، دیستونی و بسیاری موارد دیگر باعث ایجاد مجله Neurogenetics در سال 1997 به عنوان محفلی برای ارتباط و بحث درباره یافته های این حوزه شد. در طول 20 سال اول زندگی خود ، این مجله عمدتا بر روی اختلالات عصبی یکنواخت در انسان تمرکز کرده است و گاهی اوقات یافته های مربوطه را در موجودات دیگر گزارش می کند. به طور خاص ، Neurogenetics آزمایشاتی را برای درک بهتر مکانیسم های آسیب شناختی ناشی از جهش در ژن های منفرد منتشر کرده است. طی سالهای اخیر ، مشاهدات مربوط به اختلالات عصبی "پیچیده" ، به عنوان مثال ، بیماری های ناشی از تغییر در چندین ژن و عوامل محیطی ، در مجله برجسته تر شده است.

در این تقاطع ، اولریش مولر ، سردبیر بنیانگذار ژورنال ، در سمت ریاست Neurogenetics کنار می رود و گئورگ اوبرگر او را به عنوان سردبیر دنبال می کند. در سالهای آینده ، ما انتظار داریم که در مورد یافته های مربوط به "پیچیده" اختلالات عصبی مانند فرآیندهای عصبی تحلیل برنده و صرع ، افزایش انتشارات داشته باشیم.

مطالعه عملکرد ژنهای م toثر در بیماریهای عصبی رایج با استفاده از رده های سلولی (از جمله سلولهای بنیادی پرتوان و سلولهای عصبی) و ارگانیسم های مدل مانند Drosophila و با ظهور تکنیک های توالی توزیع سریع تسریع می شود. پدیده های اپی ژنتیکی مانند متیلاسیون غیر طبیعی DNA و استیلاسیون هیستون به طور فزاینده ای از اهمیت تنظیم RNA و سمیت به عنوان عوامل مهم بیماری زایی در اختلالات عصبی شناخته می شوند. علاوه بر این ، اکنون می توان پیچیدگی های عملکرد ژن و مغز را که منجر به یک رفتار طبیعی و غیر عادی می شود و به هوش و احساسات کمک می کند ، گره زد. این ژورنال مصمم است که این روندهای جدید را پوشش دهد و صریحاً مقاله های مربوط به عملکرد ژن های دخیل در بیماری ها و صفات عصبی رایج را تشویق می کند. ما پیش بینی می کنیم که این مطالعات عملکردی به سمت درمان های معلولی که باید در نوروژنتیک گزارش شوند ، باشد.