راکتورهای هسته ای

دوتریوم در راکتورهای شکافتورهای شدید آب سنگین، معمولا به عنوان D2O مایع، به آهسته نوترون ها بدون جذب نوترون بالا هیدروژن معمولی استفاده می شود. این یک استفاده تجاری رایج برای مقادیر بیشتری از دوتریوم است.

در راکتورهای تحقیق، مایع D2 در منابع سرد به نوترون های متوسط ​​به انرژی های بسیار کم و طول موج مناسب برای آزمایش های پراکندگی استفاده می شود.

به طور آزمایشی، دیتریم شایع ترین نوکلئید مورد استفاده در طرح های راکتور همجوشی هسته ای، به ویژه در ترکیب با تریتیوم، به دلیل میزان واکنش بزرگ (یا مقطع هسته ای) و عملکرد انرژی بالا از واکنش D-T است. یک D-3 بالاتر از عملکرد بالاتر وجود دارد

او

 واکنش فیوژن، هر چند نقطه ضعف D-3

او

 بالاتر از سایر واکنش های همجوشی است؛ همراه با کمبود 3

او

، این باعث می شود که آن را به عنوان یک منبع قدرت عملی غیر قابل اثبات کند تا حداقل D-T و واکنش های Fusion D-D در مقیاس تجاری انجام شود. فیوژن هسته ای تجاری هنوز یک تکنولوژی انجام نشده است.