عملکرد بافت عصبی

عملکرد بافت عصبی

بافت عصبی سیستم عصبی را تشکیل می دهد. سیستم عصبی به چندین روش همپوشانی تقسیم می شود. سیستم عصبی مرکزی (CNS) از مغز و نخاع تشکیل شده است ، که اطلاعات مربوط به تمام مناطق بدن را هماهنگ می کند و تکانه های عصبی را ارسال می کند که تمام حرکات بدن را کنترل می کند. سیستم عصبی محیطی (PNS) شامل اعصاب محیطی است که در سراسر بدن منشعب می شوند. CNS را به بقیه بدن متصل می کند و مستقیماً مسئول کنترل حرکات قسمتهای خاصی از بدن است. به عنوان مثال ، درست قبل از حرکت بازو ، CNS تکانه های عصبی را به اعصاب PNS در بازو می فرستد ، که باعث حرکت بازو می شود.

  

تقسیم دیگر سیستم عصبی در سیستم عصبی سمپاتیک (SNS) و سیستم عصبی پاراسمپاتیک (PSNS) است. SNS به منظور تحریک پاسخ جنگ یا پرواز در ارگانیسم هنگامی که آن ارگانیسم با تهدید مواجه می شود ، فعال می شود و باید تصمیم بگیرد که آیا از آن مبارزه کند یا از آن فرار کند. اعصاب SNS تأثیرات گوناگونی بر روی قسمت های مختلف بدن دارد. فعال شدن SNS باعث گشاد شدن مردمک چشم می شود ، مانع هضم غذا می شود ، ترشح عرق را افزایش می دهد و ضربان قلب را افزایش می دهد. برعکس ، PSNS در هنگام لحظه "استراحت و هضم" فعال می شود ، زمانی که ارگانیسم با تهدید فوری روبرو نیست. اعصاب PSNS برای تحریک فعالیت هایی که می توانند در هنگام استراحت مانند هضم ، دفع مواد زائد و تحریک جنسی رخ دهند ، کار می کنند و همچنین ضربان قلب را کاهش می دهند.

سیستم عصبی روده (ENS) دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) را کنترل می کند. این تقسیم سیستم عصبی ، همراه با SNS و PSNS ، در مجموع به عنوان سیستم عصبی خودمختار (ANS) شناخته می شوند. ANS فعالیتهایی را که ناخودآگاه انجام می شوند تنظیم می کند. برای مثال ، لازم نیست در مورد هضم غذا فکر کنیم. در مقابل ، سیستم عصبی سوماتیک (SoNS) حرکات ارادی بدن را کنترل می کند. این ماده از اعصاب آوران و آوران تشکیل شده است که سیگنال هایی را به CNS می فرستند و باعث انقباض ارادی عضلات می شوند.