زخم های پای دیابتی

چکیده

اهمیت: زخم های پای دیابتی از عوارض شایع دیابت هستند و نیاز به درمان تخصصی دارند. پلاسمای جوی سرد (CAP) در مجموعه گزارش های قبلی کوچکتر با مزایای عفونت و ترمیم زخم همراه بوده است. هنوز اثر CAP در مقایسه با درمان مراقبت استاندارد در بهبود زخم در زخم های پای دیابتی هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.

  

هدف برای تعیین اینکه آیا استفاده از CAP باعث تسریع بهبود زخم در زخم های پای دیابتی در مقایسه با درمان مراقبت استاندارد است.

طراحی ، تنظیم و شرکت کنندگان یک کارآزمایی بالینی آینده نگر ، تصادفی ، کنترل شده با دارونما و بیمار نابینا در 2 کلینیک با استخدام از 17 آگوست 2016 تا 20 آوریل 2019 انجام شد. بیماران قرار بود تا ماه آوریل در پیگیری باشند 30 ، 2024. بیماران مبتلا به دیابت و زخم پای دیابتی که با استفاده از طبقه بندی ترکیبی واگنر-آرمسترانگ از 1B یا 2B توصیف شده اند (زخم های پای دیابتی سطحی یا آلوده تا تاندون) واجد شرایط بودند. یک بیمار می تواند با 1 یا چند زخم در هر دو گروه در دو گروه مداخله و کنترل شرکت کند. زخمها به طور جداگانه تصادفی شدند ، و به یک شرکت کننده اجازه دادند در طی مطالعه چندین لایه تصادفی 2 × 2 × 2 با توجه به جنس ، وضعیت استعمال دخانیات و سن (68 ≤ و> 68 سال) چندین بار تحت مطالعه قرار بگیرند.

مداخلات درمان مراقبت استاندارد با 8 کاربرد CAP یا تولید شده از گاز آرگون در یک جت پلاسمای فشار اتمسفر یا 8 برنامه درمان دارونما به روشی کور بیمار.

نتایج و اقدامات اصلی نقاط پایانی اولیه کاهش اندازه زخم ، عفونت بالینی و بار میکروبی در مقایسه با شروع درمان بود. نقاط پایان ثانویه زمان کاهش زخم مربوطه (> 10٪) ، کاهش عفونت ، پارامترهای بهزیستی بیمار و عوارض جانبی مرتبط با درمان بود.

نتایج از 65 زخم زخم پای دیابتی 45 بیمار ارزیابی شده برای مطالعه ، 33 زخم از 29 بیمار به طور تصادفی به CAP و 32 زخم از 28 به دارونما منتقل شدند ، با 62 زخم از 43 بیمار (31 زخم در هر گروه) برای ارزیابی نهایی (میانگین [ SD] سن ، 68.5 [9.1] سال برای نمونه کامل). چهار بیمار با 5 زخم از 31 زخم (1/16 درصد) در گروه CAP و 3 بیمار با 4 زخم از 31 زخم در گروه دارونما سیگاری فعال بودند. CAP درمانی افزایش قابل توجهی در ترمیم زخم ، هر دو در کاهش میانگین منطقه (SD) در کل منطقه (CAP در مقابل واحدهای نسبی دارونما ، 26.31  ؛ 0.03 = P) و میانگین (SD) زمان کاهش سطح زخم مربوطه (CAP) به همراه داشت. در مقابل واحدهای نسبی دارونما ، 10٪ از پایه ، 1.60 ؛ P = 0.009). کاهش عفونت و بار میکروبی تفاوت معنی داری بین CAP و دارونما نداشت. هیچ عارضه جانبی مربوط به درمان در طول درمان رخ نداده است. درک بیمار در طول درمان قابل مقایسه است.

نتیجه گیری و ارتباط در این کارآزمایی بالینی تصادفی ، CAP درمانی منجر به اثرات مفیدی در درمان مزمن زخم از نظر کاهش سطح زخم و زمان بسته شدن زخم مستقل از عفونت پس زمینه می شود.