لیزر الکساندرایت چیست؟

لیزرهای الکساندریت لیزرهایی با حالت جامد دوپ شده با کروم هستند که بر اساس محیط الکساندریت کریستالی که Cr3 + است: BeAl2O4. سنگهای قیمتی الکساندریت طبیعی وجود دارد ، اما مواد برای بلورهای لیزر با استفاده از یک روش اصلاح شده رشد Czochralski به طور مصنوعی تولید می شود و به صورت مونو کریستالی با کیفیت بلوری بالا رشد می کند. یونهای Cr3 + فعال لیزر ، یونهای آلومینیوم را در بلور میزبان جایگزین می کنند. دو مکان مختلف ممکن برای آنها وجود دارد ، اما به طور معمول اکثر یونها در سایتهای به اصطلاح آینه ای قرار می گیرند.   طول موج های انتشار به طور معمول بین 0.7 میکرومتر و 0.8 میکرومتر است - در بسیاری از موارد در حدود 0.75 میکرومتر ، جایی که حداکثر بهره لیزر و بازده پلاگین دیواری می تواند حاصل شود. پهنای باند انتشار زیاد برای رسانه های افزایش دوپ شده با فلز انتقال معمول است. می توان لیزرهایی با قابلیت تنظیم طول موج بر اساس الکساندریت ایجاد کرد که بعضی اوقات به بیش از 0.8 میکرومتر می رسند. الکساندریت یکی از نخستین رسانه های افزایش لیزر ویبرونیک بود که در اواخر دهه 1970 کشف شد. البته توجه داشته باشید که می توان از آن برای لیزر باند باریک روی خط اصطلاحاً R استفاده کرد ، یعنی در حالت vibronic.