لیزر رامان

پدیده پراکندگی Raman می تواند برای مهندسی لیزرهای باند پهن قابل تنظیم و تولید یک باند گسترده از فرکانس ها در طیف IR استفاده شود. این منابع نوری برای کاوش و تشخیص انرژی های ارتعاشی موجود در مواد بسیار مفید هستند. از اثر رامان در کابلهای فیبر نوری نیز می توان برای افزایش بازده این تولید نور با خروجی به ترتیب چند وات استفاده کرد. امروزه لیزرهای رامان در الیاف از نظر تجاری به عنوان دسته خاصی از لیزرهای فیبر قابل تنظیم در دسترس هستند.

  

در این پست وبلاگ ، ما در مورد فیزیک لیزرهای رامان ، پیشرفت آنها با استفاده از الیاف کریستال فوتونیک و تولید ابر پیوسته از طریق پراکندگی رامان بحث خواهیم کرد.

Raman Effect چیست؟

ارتعاشات مولکولی انرژی طیفی خود را در منطقه مادون قرمز تا مایکروویو دارند. اثر رامان زمانی اتفاق می افتد که فرکانس نور ورودی توسط مولکول جذب شده و نور پراکنده ساطع می شود. توجه به این نکته مهم است که می توان انرژی ارتعاشی را در طی فرآیند پراکندگی رامان ساطع یا جذب کرد. هنگامی که بخشی از نور ورودی جذب می شود ، از آن به عنوان شیفت استوکس یاد می شود. به طور مشابه ، تغییر ضد استوکس باعث افزایش انرژی نور پراکنده می شود. این تغییرات را می توان با استفاده از طیف سنجی Raman تشخیص داد و می توان برای شناسایی ساختار و ترکیب مولکول ها و بلورها با تشخیص حالت های ارتعاشی آنها استفاده کرد.