نانومواد در پزشکی

برای دهه ها ، انسان در مورد درمان بسیاری از بیماری ها و بیماری ها کاوش کرده است. دانشمندان اکنون معتقدند که فناوری نانو می تواند آن معجزه را انجام دهد. نانومواد در پزشکی تلاشی برای محدود کردن یا معکوس کردن فرآیندهای آسیب شناختی است و مزایای آن به دلیل ویژگی های خاص آنها مانند ظرفیت تعامل با سیستم های بیولوژیکی با درجه بالایی از ویژگی است. هدف نهایی پزشکی نانو شناسایی و درمان بیماریها در اسرع وقت در سطح زیر سلول است. کاربرد فناوری نانو در پزشکی از تشخیص تا درمان متفاوت است.   در تصویربرداری تشخیصی ، از نانومواد برای هدف قرار دادن نوع خاصی از سلول های سرطانی استفاده می شود ، که به رادیولوژیست ها امکان می دهد ویژگی های ناچیز را در وضوح بهتر ممکن تجسم کنند. علاوه بر این ، تصور می شود که نانومواد از طریق روش های کنترل شده سلول های و سلول های هدف را تحریک و برهم کنش می کنند و پاسخ های فیزیولوژیکی دلخواه را با حداقل اثرات جانبی القا می کنند. محققان پزشکی نانو سنجشی را برای تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر با دقت و حساسیت بهتر نسبت به روش های معمول ایجاد کردند. این روش جدید از نانو ذرات طلا (NP) و ریز ذرات مغناطیسی (MMP) برای اتصال به نشانگرهای زیستی بیماری آلزایمر استفاده می کند. پزشکان از نانوذرات برای هدف قرار دادن داروها در منبع عفونت استفاده می کنند ، در نتیجه کارایی را افزایش می دهند و عوارض جانبی را به حداقل می رسانند. همچنین از نانوذرات برای تحریک مکانیسم های ترمیم ذاتی بدن با فعال سازی و کنترل مصنوعی سلول های بنیادی بالغ استفاده می شود. محققان برای ارتقا ترمیم و بازسازی سلول های عصبی از داربست نانو واکنش پذیر استفاده می کنند. در این فصل ، ما نحوه استفاده از نانومواد در پزشکی و چشم انداز آن را بررسی خواهیم کرد.