چکیده
این فصل بر انتشار نور در راهنماهای موج تمرکز دارد: ساختارهای ماده ویژه ای که انتشار نور را با بازده تقریباً کامل محدود و هدایت می کنند. موجبرها را می توان سیمهایی برای نور دانست. آنها امکان ارسال سیگنال های نوری در مسافت های طولانی در فیبر نوری را دارند و اجازه می دهند مدارها و سیستم های فوتونی بزرگتری روی تراشه های یکپارچه ساخته شوند. در یک مدار مجتمع فوتونیکی (PIC) ، راهنماهای موج نور بین اجزای مختلف PIC را هدایت می کنند. هنگامی که توانایی هدایت نور روی تراشه ایجاد شد ، توانایی بعدی پردازش فوتونیک توانایی تعامل سیگنال ها با یکدیگر است. اتصال دهنده های interwaveguide زمینه های نوری را به طور منسجم منتقل می کنند ، که این امر مدارهای تداخلی را امکان پذیر می کند. برای یک آشکارساز نوری ، پهنای باند اندازه گیری سرعت پاسخگویی آن به تغییرات قدرت نوری حادثه ای است. دستگاه های فوتونیکی را می توان بر اساس مکانیسم های مختلف نحوه تعامل مواد با نور به دسته های فعال و غیرفعال تفکیک کرد.