کیهان شناسی پلاسما

کیهان شناسی پلاسما کیهان شناسی غیراستانداردی است که فرض اصلی آن این است که پویایی گازهای یونیزه و پلاسما ، اگر غالب نباشد ، در فیزیک جهان فراتر از منظومه شمسی نقش مهمی ایفا می کند. در مقابل ، مشاهدات و مدلهای فعلی کیهان شناسان و اخترفیزیکدانان ، شکل گیری ، توسعه و تکامل اجرام نجومی و ساختارهای مقیاس بزرگ در جهان را تحت تأثیر گرانش (از جمله فرمول بندی آن در نظریه نسبیت عمومی آلبرت اینشتین) و فیزیک باریونیک توضیح می دهند. 

برخی از مفاهیم نظری در مورد کیهان شناسی پلاسما از هانس آلفون سرچشمه گرفته است.

کیهان شناسان و فیزیکدانان نجومی که کیهان شناسی پلاسما را ارزیابی کرده اند ، آن را رد می کنند زیرا با مشاهدات پدیده های اخترفیزیکی و همچنین نظریه کنونی کیهان شناسی مطابقت ندارد. از اواسط دهه 1990 مقالات بسیار کمی از کیهان شناسی پلاسما در ادبیات منتشر شده است.

اصطلاح جهان پلاسما گاهی به عنوان مترادف کیهان شناسی پلاسما استفاده می شود ، به عنوان توصیف جایگزین پلاسما در جهان