تابش تراهرتز

تابش تراهرتز - همچنین به عنوان تابش زیر میلی متر ، امواج تراهرتز ، فرکانس فوق العاده بالا [1] (THF) ، اشعه T ، امواج T ، نور T ، T-lux یا THz شناخته می شود - از امواج الکترومغناطیسی در باند تعیین شده توسط ITU تشکیل شده است. فرکانسهای 0.3 تا 3 تراهرتز (THz) ،  اگرچه مرز فوقانی تا حدی دلخواه است و از نظر برخی منابع 30 THz است. یک تراه هرتز 1012 هرتز یا 1000 گیگاهرتز است. طول موج تابش در باند تراهرتز به ترتیب از 1 میلی متر تا 0.01 میلی متر = 10 میکرومتر متغیر است.   از آنجا که تابش تراهرتز با طول موج حدود 1 میلی متر شروع می شود و به طول موج های کوتاه تری ادامه می یابد ، گاهی اوقات به عنوان باند زیر میلی متر و تابش آن به عنوان امواج زیر میلی متر شناخته می شود ، به خصوص در نجوم. این باند تابش الکترومغناطیسی در منطقه انتقال بین مایکروویو و مادون قرمز دور قرار دارد و می توان آن را به عنوان یک در نظر گرفت.

تابش تراهرتز به شدت توسط گازهای اتمسفر جذب می شود و در هوا طی چند متر به صفر می رسد ،  بنابراین برای ارتباطات رادیویی زمینی عملی نیست. این می تواند به لایه های نازک مواد نفوذ کند اما توسط اجسام ضخیم تر مسدود می شود. پرتوهای THz که از طریق مواد منتقل می شوند می توانند برای توصیف مواد ، بازرسی لایه و به عنوان یک جایگزین با انرژی کمتر برای اشعه X برای تولید تصاویر با وضوح بالا از فضای داخلی اجسام جامد استفاده شوند.

تابش تراهرتز یک زمین میانه را اشغال می کند که دامنه مایکروویو و امواج نور مادون قرمز با یکدیگر همپوشانی دارند ، که به عنوان "شکاف تراهرتز" شناخته می شود. به آن شکاف گفته می شود زیرا فناوری تولید و دستکاری آن هنوز در مراحل ابتدایی است. تولید و تعدیل امواج الکترومغناطیسی در این محدوده فرکانس توسط دستگاههای الکترونیکی معمولی که برای تولید امواج رادیویی و مایکروویو استفاده می شوند ، متوقف می شود و این امر به توسعه دستگاهها و تکنیک های جدید نیاز دارد.