Hadiyah-Nicole Green با لیزر ، سرطان را هدف قرار می دهد

تحریک شده از فاجعه خانوادگی ، این فیزیکدان پزشکی می خواهد سرطان را به روشی جدید درمان کند.

وقتی هادیه-نیکول گرین در مهد کودک بود ، شروع به کمک به یکی از برادران بزرگترش در انجام تکالیف کلاس چهارم کرد. او و خواهران و برادرانش در خاله و عمویشان در سنت لوئیس ، میسوری زندگی می کردند ، آنها پس از مرگ مادر و پدربزرگ و مادربزرگشان آنها را بزرگ کردند. "از کودکی هیچ دانشمندی در زندگی من نبود. من آرزو نمی کردم دانشمند باشم ، چه رسد به اینکه یک فیزیکدان باشم. من این مثال را نداشتم ، "گرین به The Scientist می گوید. "اما من یادگیری را دوست داشتم. . . و این بنیاد مورد نیاز من را ایجاد کرد. "

گرین برای تحصیل در دانشگاه ، تحصیل در دانشگاه A&M آلاباما را انتخاب کرد ، جایی که یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی وی را ترغیب به تحصیل در رشته فیزیک کرد. تابستان ها ، او در دانشگاه روچستر و سپس در ناسا کارآموزی می کرد ، جایی که به کالیبراسیون لیزرها برای ایستگاه فضایی بین المللی کمک می کرد. وی پس از فارغ التحصیلی در سال 2003 با معدل عالی 4.0 ، قصد داشت در زمینه بهبود فیبر نوری کار کند. اما یک سری فاجعه های خانوادگی مسیر شغلی او را تغییر داد.

اول ، عمه ای که او را بزرگ کرده بود اعلام کرد که سرطان باروری زنان دارد و از درمان چشم پوشی می کند. گرین توضیح می دهد: "او گفت که ترجیح می دهد بمیرد تا عوارض جانبی شیمی درمانی یا پرتودرمانی را تجربه کند." "من مراقب اصلی او در سه ماه آخر زندگی او بودم و تماشا می کردم که از این مادر بزرگ قدرت در خانواده ما به کسی تبدیل می شود که قادر به راه رفتن ، صحبت کردن یا ایستادن به تنهایی نیست." عمه او در سال 2005 درگذشت و سه ماه بعد ، عمویش به سرطان مری مبتلا شد. بعداً ، او نیز سرطان پروستات تشخیص داده شد. عوارض جانبی طولانی مدت درمان باعث مرگ وی در سال 2013 شد.

مرگ عمه و بیماری عموی او باعث شد تا گرین تصمیم بگیرد از دانش خود در مورد لیزرها برای ایجاد یک درمان سرطانی استفاده کند که عوارض جانبی ندارد. وی این ایده را به سرگئی میروف ، فیزیکدان دانشگاه آلاباما در بیرمنگام پیشنهاد کرد که پذیرفت او را به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی بپذیرد. در آزمایشگاه Mirov ، گرین روی یک سرطان درمانی کار کرد که در آن نانوذرات طلا به تومورها تزریق می شود. وقتی لیزرها به سمت ذرات نانو هدایت می شوند ، ذرات شروع به لرزش و گرم شدن می کنند و سلول های تومور را با گرما از بین می برند. از آنجا که درمان به صورت محلی انجام می شود ، بر سلولهای سالم اطراف تأثیر نمی گذارد.

در سال 2011 ، گرین و همکارانش نشان دادند که این نانوذرات می توانند به آنتی بادی های خاص تومور در کشت سلول متصل شوند ، کاری که یک سال بعد دکترای فیزیک را برای او به ارمغان آورد. وی می گوید ، وی هفتاد و هفتمین زن آفریقایی تبار آمریکایی است که از دانشگاه آمریکا دکترای فیزیک می گیرد. وب سایت زنان آفریقایی آمریکایی در فیزیک بانک اطلاعاتی از دریافت کنندگان را نگهداری می کند. گرین پس از فارغ التحصیلی ، به عنوان استادیار به دانشگاه توسکی پیوست و مطالعه لیزر و سرطان را ادامه داد و نشان داد که موش هایی که نوعی سرطان پوست دارند ، هنگام درمان با استفاده از روش نانوذرات طلا ، تقریباً 100 درصد دچار تومور شدند.

استفاده از لیزر برای از بین بردن سلول های توموری "یک رویکرد کاملا هوشمندانه ، بسیار ابتکاری ، در عین حال ساده است" ، جیمز لیلارد ، ایمونوبیولوژیست و رئیس دانشکده تحقیقات در دانشکده پزشکی مورهاوس می گوید. وی در سال 2016 گرین را به خدمت گرفت و وی بنیاد تحقیقات سرطان اورا لی اسمیت را راه اندازی کرد ، موسسه ای غیرانتفاعی که برای عمه خود نامگذاری شده بود ، برای جمع آوری پول برای آزمایش روش لیزر خود در آزمایشات بالینی انسان. در همان سال ، وی کمک مالی 1.1 میلیون دلاری از برنامه آموزش دانشمندان دانشکده و دانشگاه سیاهان امور ایثارگران دریافت کرد. Adeboye Adejare ، محقق بازسازی سلول های عصبی در دانشگاه علوم در فیلادلفیا که مربی گرین بود و به او کمک کرد تا برای دریافت جایزه کمک کند ، می گوید: "اعطای این کمک هزینه" برای کسی که تازه کار خود را شروع کرده است بسیار بزرگ است. "

لیلارد می گوید این جایزه شاهدی بر وعده درمان با لیزر گرین است که "بدیهی است کاربردهای زیادی دارد". "من تصور می کنم که این در ابتدا در سرطان های سر و گردن ، سرطان های روده بزرگ و مقعد تأثیر بگذارد که درمان آنها اغلب دشوار است."