کاربردهای لیزرهای الکساندرایت

کاربردهای لیزرهای الکساندرایت

مهمترین زمینه کاربرد لیزرهای الکساندریت ، پوست است. به عنوان مثال ، چنین لیزرهایی برای از بین بردن مو ، از بین بردن خال کوبی و برای درمان رگهای قابل مشاهده پا و ضایعات رنگی استفاده می شود. در صورت حذف مو ، نور حاصل از لیزر پالس طولانی ترجیحاً در ساقه های مو جذب می شود و گرمای حاصل از آن به این ساقه های مو و فولیکول های اطراف مو آسیب می رساند (فوتوترمولیز انتخابی). با خنک سازی پوست در طول درمان ، آسیب به اپیدرم به حداقل می رسد.   طول موج تابش کوتاه لیزر الکساندرایت ، در مقایسه با لیزر Nd: YAG ، برای از بین بردن موهای ریز مفید است ، اما خطر آسیب پوست در صورت پوست تیره را افزایش می دهد. (جذب بیشتر در ملانین اتفاق می افتد که در مو بلکه در پوست تیره و کمتر در هموگلوبین ایجاد می شود).

با استفاده از نوری که می تواند توسط جوهر استفاده شده جذب شود ، تاتو را می توان از بین برد یا حداقل آن را سبک کرد ، سپس توسط بدن تبدیل شیمیایی شده و متعاقباً برداشته می شود. مدت زمان پالس کوتاه که با لیزر Q-switched بدست می آید ، باعث گرم شدن ترجیحی ذرات کوچک جوهر می شود. در مقایسه با لیزرهای یاقوت ، سرعت بالای تکرار نبض و قدرت متوسط ​​لیزرهای الکساندرایت برای چنین کاربردهایی مفید است.

در کاربردهای پوستی ، پالس های با شدت بالا از لیزر آزاد در حالت عادی در مناطق وسیعی از پوست اعمال می شود. انرژی پالس بالا و توان متوسط ​​امکان درمان کوتاه مدت را فراهم می کند. به دلیل مساحت زیاد تیر ، هیچ الزام خاصی برای کیفیت پرتو وجود ندارد. این بدان معناست که می توان از لیزرهای نسبتاً ساده برای چنین اهدافی استفاده کرد.

قابلیت تنظیم طول موج قابل توجهی که با طیف انتشار گسترده الکساندریت امکان پذیر است ، می تواند در طیف سنجی لیزری مورد بهره برداری قرار گیرد. با این حال ، در این منطقه از لیزرهای الکساندریت اغلب استفاده نمی شود ، تا حدی به این دلیل که لیزرهای تیتانیوم یاقوت کبود قابلیت تنظیم شدن بسیار گسترده تری را در آن ناحیه طول موج ارائه می دهند و همچنین مقاطع انتقالی بسیار بزرگتری را نشان می دهند ، که از جهات مختلف می تواند سودمند باشد.