ایزوتوپ های لیتیوم

لیتیوم طبیعی (3Li) از دو ایزوتوپ پایدار لیتیوم 6 و لیتیوم 7 تشکیل شده است که دومی آن بسیار بیشتر است: حدود 92.5 درصد اتم ها. هر دو ایزوتوپ طبیعی در مقایسه با عناصر سبک تر و سنگین تر ، هلیوم (7.1 MeV) و بریلیوم (6.5 MeV) در مقایسه با عناصر سبک تر و سنگین تر ، انرژی اتصال هسته ای کمتری به ازای هر نوکلئون (5.3 مگاوات ولت) دارند. طولانی ترین رادیوایزوتوپ لیتیوم لیتیوم 8 است که نیمه عمر آن فقط 839.4 میلی ثانیه است. نیمه عمر لیتیوم 9 178.3 میلی ثانیه و نیمه عمر لیتیوم 11 حدود 8.75 میلی ثانیه است. تمام ایزوتوپهای باقیمانده لیتیوم دارای نیمه عمر کوتاهتر از 10 نانو ثانیه هستند.   کوتاه ترین ایزوتوپ شناخته شده لیتیوم ، لیتیوم 4 است که با انتشار پروتون با نیمه عمر حدود 9.1 × 10-23 ثانیه از بین می رود ، اگرچه نیمه عمر لیتیوم -3 هنوز مشخص نشده است و به احتمال زیاد بسیار کوتاه تر ، مانند هلیوم -2 (دی پروتون) که طی 10 تا 9 ثانیه تحت پروتون انتشار قرار می گیرد.

لیتیوم -7 و لیتیوم -6 دو از نوکلیدهای اولیه هستند که در بیگ بنگ تولید شدند ، با لیتیوم -7 10−9 از کل نوکلیدهای اولیه و لیتیوم -6 در حدود 10-13.  درصد کمی از لیتیوم -6 نیز شناخته شده است که توسط واکنش های هسته ای در ستارگان خاص تولید می شود. ایزوتوپ های لیتیوم در طی انواع فرآیندهای زمین شناسی از جمله تشکیل مواد معدنی (بارش شیمیایی و تبادل یونی) تا حدودی جدا می شوند. یونهای لیتیوم منیزیم یا آهن را در مکانهای هشت ضلعی خاصی در رس جایگزین می کنند و گاهی لیتیوم 6 بر لیتیوم 7 ترجیح داده می شود. این منجر به غنی سازی لیتیوم 6 در فرایندهای زمین شناسی می شود.

لیتیوم -6 ایزوتوپ مهمی در فیزیک هسته ای است زیرا هنگامی که با نوترونها بمباران می شود ، تریتیوم تولید می شود.