معادلات برای به دست آوردن طول عمر فلورسانس ، ثابت زمان جزء ، دامنه ها و میانگین ها

برای مقایسه اندازه گیری ها ، معمولاً عادی سازی عوامل قبل از نمو به نحوی مفید است. اگر مقایسه غلظت هر گونه فلورسانس مورد نیاز است ، ممکن است از α نرمال شده استفاده شود. اگر به مقایسه سهم در طیف حالت پایدار (انتشار فلورسانس کلی) نیاز باشد ، می توان از دامنه کسری یا نسبی (در درصد) استفاده کرد. دومی عامل پیش نمایی است که با طول عمر وزن می شود.

گاهی اوقات ، نمایان شدن یک پوسیدگی پیچیده در طول عمر متوسط ​​نیز به همان اندازه قابل قبول است. با این حال ، باید توجه داشت که این امر به بهترین شکل با مدل سازی درست پوسیدگی پیچیده انجام می شود ، نه اینکه فقط سعی شود یک فروپاشی نمایی واحد را با آن متناسب کند. در بیشتر موارد ، استفاده از طول عمر دامنه مناسب است ، با این حال ، هنگام در نظر گرفتن آزمایش های خاموش کردن ، استفاده از طول عمر متوسط ​​فلورسانس صحیح تر است. آثار منتشر شده ای وجود دارد که به جزئیات مزایای نسبی این میانگین ها می پردازد.