درک کنید که چگونه تکنیک هایی مانند PET ، SPECT ، براکی تراپی و پرتو جراحی چاقوی گاما از ردیاب های رادیواکتیو برای تشخیص بیماری های مختلف استفاده می کند ؟

درک کنید که چگونه تکنیک هایی مانند PET ، SPECT ، براکی تراپی و پرتو جراحی چاقوی گاما از ردیاب های رادیواکتیو برای تشخیص بیماری های مختلف استفاده می کند

مروری بر استفاده از ایزوتوپهای رادیواکتیو در پزشکی برای تشخیص بیماریهای خاص.

 پزشکی هسته ای ، توموگرافی گسیل پوزیترون ، ایزوتوپ رادیواکتیو ، رادیودارو ، روش رادیوتراسر ، تومور ، توموگرافی کامپیوتری انتشار تک فوتونی

رونوشت

پزشکی هسته ای استفاده از داروهای رادیویی برای تشخیص و درمان بیماری ها است. ردیاب های رادیواکتیو معمولاً در تشخیص هسته ای استفاده می شوند. آنها مولکولهای حامل هستند که به یک اتم رادیواکتیو متصل شده اند و توسط یک آشکارساز قابل ردیابی هستند. تکنیک هایی مانند PET یا توموگرافی گسیل پوزیترون از ردیاب های رادیواکتیو و اسکنر برای تولید تصاویر سه بعدی استفاده می کنند. در PET ، یک ردیاب رادیواکتیو تزریق یا بلعیده می شود. با پوسیدگی ، ردیاب پوزیترون هایی را ساطع می کند که با الکترون های مجاور برخورد کرده و تابش آزاد می کنند. بافتهای بیمار مانند تومورهای سرطانی ، ردیاب را با سرعت نسبتاً بالایی جذب می کنند. این نواحی به عنوان نقاط روشن بر روی تصویر که توسط اسکنر تولید می شود ، نشان داده می شود.

SPECT یا توموگرافی کامپیوتری با انتشار تک فوتون مشابه PET است. با این حال ، ردیاب رادیواکتیو پرتوهای گاما را ساطع می کند که توسط دوربین ها برای تولید تصویر تشخیص داده می شود. SPECT برای تشخیص بیماری های قلبی ، آلزایمر و سکته مغزی مفید است. نیمه عمر رادیونوکلئیدهای تشخیصی - گاهی کمتر از یک روز - به منظور محدود کردن دوز تابش بر روی بیمار. نمونه هایی از درمان هایی که از داروهای هسته ای استفاده می کنند عبارتند از براکی تراپی و رادیوسرجری چاقوی گاما. در براکی تراپی ، یک منبع رادیواکتیو مهر و موم شده در داخل بدن - داخل یا نزدیک تومور قرار می گیرد. دوزهای زیاد تابش در محدوده نزدیک تومور باعث تخریب هدفمند سلولهای سرطانی موضعی می شود.

در رادیو جراحی چاقوی گاما ، رادیونوکلئید مستقیماً در داخل بدن قرار نمی گیرد. در عوض ، ابزاری به نام چاقوی گاما پرتوهای تابشی را به سر می رساند تا تومورهای داخل جمجمه را درمان کند. نیمه عمر رادیونوکلئیدهایی که برای درمان استفاده می شود طولانی تر از مواردی است که برای تشخیص استفاده می شود و به این ترتیب امکان درمان طولانی مدت بیماری وجود دارد.