فیزیولوژی سیستم قلبی عروقی

فیزیولوژی سیستم قلبی عروقی

عملکردهای سیستم قلبی عروقی

سیستم قلبی عروقی دارای سه عملکرد اصلی است: انتقال مواد ، محافظت در برابر عوامل بیماری زا و تنظیم هموستاز بدن.

حمل و نقل: سیستم قلبی عروقی تقریباً خون را به تمام بافتهای بدن منتقل می کند. خون مواد مغذی ضروری و اکسیژن را به بدن می رساند و مواد زائد و دی اکسید کربن را برای پردازش یا دفع از بدن حذف می کند. هورمون ها از طریق پلاسمای مایع خون به سراسر بدن منتقل می شوند.

حفاظت: سیستم قلبی عروقی از طریق گلبول های سفید خون از بدن محافظت می کند. گلبول های سفید خون بقایای سلولی را تمیز می کنند و با عوامل بیماری زایی که وارد بدن شده اند مبارزه می کنند. پلاکت ها و گلبول های قرمز خون برای بستن زخم ها و جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به بدن و نشت مایعات به بدن ، پوسته تشکیل می دهند. خون همچنین دارای آنتی بادی هایی است که ایمنی خاصی را در برابر عوامل بیماری زایی که بدن قبلاً در معرض آنها قرار گرفته یا علیه آنها واکسینه شده است ، فراهم می کند.

تنظیم: سیستم قلبی عروقی در توانایی بدن برای حفظ کنترل هموستاتیک چندین شرایط داخلی نقش مهمی دارد. رگهای خونی با کنترل جریان خون در سطح پوست به حفظ دمای پایدار بدن کمک می کنند. رگ های خونی نزدیک به سطح پوست در زمان گرم شدن بیش از حد باز می شوند تا خون داغ بتواند گرمای خود را به محیط اطراف بدن منتقل کند. در مورد هیپوترمی ، این عروق خونی منقبض می شوند تا جریان خون را فقط به اندام های حیاتی در هسته بدن ادامه دهند. خون همچنین به دلیل وجود یون های بی کربنات که به عنوان محلول بافر عمل می کنند به تعادل pH بدن کمک می کند. سرانجام ، آلبومین های موجود در پلاسمای خون با حفظ یک محیط ایزوتونیک به تعادل غلظت اسمزی سلول های بدن کمک می کند.

بسیاری از شرایط و بیماری های جدی می تواند باعث شود که سیستم قلبی عروقی ما به درستی کار نکند. اغلب ، ما به اندازه کافی اقدامات پیشگیرانه در مورد آنها انجام نمی دهیم ، که منجر به موارد اضطراری می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سلامت قلب و عروق ، مطالب ما را مرور کنید. همچنین بررسی کنید که چگونه آزمایش سلامت DNA می تواند به شما این امکان را بدهد که با پزشک خود در مورد خطرات ژنتیکی اختلالات مربوط به لخته شدن ، هموفیلی ، هموکروماتوز (یک اختلال ارثی شایع که باعث تجمع آهن در قلب می شود) و گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (که مکالمات مهم را با پزشک خود آغاز می کنید ، صحبت کنید. از هر 10 مرد آفریقایی آمریکایی 1 نفر را مبتلا می کند).

پمپ گردش خون

قلب یک "دو پمپ" چهار محفظه است ، که در آن هر طرف (چپ و راست) به عنوان یک پمپ جداگانه عمل می کند. دو طرف چپ و راست قلب توسط یک دیواره عضلانی از بافت جدا شده که به سپتوم قلب معروف است. سمت راست قلب خون اکسیژن زدایی شده را از وریدهای سیستمیک دریافت کرده و برای اکسیژن رسانی به ریه ها پمپ می کند. سمت چپ قلب خون اکسیژن دار را از ریه ها دریافت می کند و آن را از طریق شریان های سیستمیک به بافت های بدن پمپ می کند. هر ضربان قلب منجر به پمپاژ همزمان دو طرف قلب می شود و قلب را به یک پمپ بسیار کارآمد تبدیل می کند.

تنظیم فشار خون

چندین عملکرد سیستم قلبی عروقی می تواند فشار خون را کنترل کند. هورمون های خاصی همراه با سیگنال های عصبی خودکار از مغز بر سرعت و قدرت انقباضات قلب تأثیر می گذارد. نیروی انقباضی بیشتر و ضربان قلب منجر به افزایش فشار خون می شود. عروق خونی نیز می توانند بر فشار خون تأثیر بگذارند. انقباض عروقی با انقباض ماهیچه صاف در دیواره شریان ، قطر یک شریان را کاهش می دهد. تقسیم سمپاتیک (مبارزه یا فرار) سیستم عصبی خودمختار باعث انقباض عروقی می شود که منجر به افزایش فشار خون و کاهش جریان خون در ناحیه تنگ می شود. گشاد شدن عروق ، گسترش شریان است زیرا عضله صاف دیواره شریان پس از از بین رفتن واکنش جنگ یا گریز یا تحت تأثیر هورمون ها یا مواد شیمیایی خاص در خون ، شل می شود. حجم خون در بدن نیز بر فشار خون تأثیر می گذارد. حجم بیشتر خون در بدن با افزایش مقدار خون پمپ شده توسط هر ضربان قلب ، فشار خون را افزایش می دهد. خون ضخیم تر و چسبناک تر ناشی از اختلالات انعقادی نیز می تواند فشار خون را افزایش دهد.

هموستاز

هموستاز یا لخته شدن خون و تشکیل گال توسط پلاکت های خون مدیریت می شود. پلاکت ها به طور معمول در خون غیر فعال می مانند تا زمانی که به بافت آسیب دیده برسند یا از طریق زخم به رگ های خونی نشت کنند. هنگامی که پلاکت ها فعال می شوند ، به شکل توپ خاردار در می آیند و برای چسبیدن به بافت های آسیب دیده بسیار چسبناک می شوند. پلاکتها در مرحله بعد عوامل لخته شدن شیمیایی را آزاد کرده و شروع به تولید پروتئین فیبرین می کنند تا به عنوان ساختار لخته خون عمل کند. پلاکت ها همچنین شروع به چسبیدن به یکدیگر می کنند تا پلاک پلاکت ایجاد شود. پلاک پلاکت به عنوان مهر موقت برای نگه داشتن خون در رگ و مواد خارجی خارج از رگ عمل می کند تا زمانی که سلول های رگ خونی بتوانند آسیب دیواره رگ را ترمیم کنند.