فانتوم های بافتی

خلاصه

ما در حال حاضر شاهد رشد مداوم علاقه به روش های نوری برای تشخیص و درمان پزشکی هستیم. دلیل این رشد این است که روش‌های نوری این مزیت را دارند که ذاتاً غیرتهاجمی هستند. بسیاری از گروه‌های تحقیقاتی روی پایه‌های نظری و تکنیک‌های اندازه‌گیری کار می‌کنند که امکان بازسازی ویژگی‌های نوری ذاتی بافت را از سیگنال‌های نوری (طیفی) که روی سطح اجسام بیولوژیکی اندازه‌گیری می‌شوند، می‌سازد. تشخیص و محلی‌سازی ناهمگنی‌های نوری، مانند تومورها و هماتوم‌ها، در اعماق بافت یک مثال است. مثال دیگر توسعه روش‌های درمانی مبتنی بر نور [به عنوان مثال فرسایش بافت انتخابی، تابش PUVA، و درمان فتودینامیک (PDT)، است که به ارزیابی میدان‌های شدت (فروختگی) در بافت یا اندامی که تحت درمان است نیاز دارد. با این حال، ارزیابی تکنیک‌های اندازه‌گیری و اعتبار پیش‌بینی‌های نظری در مورد انتشار نور در بافت‌ها در آزمایش‌های مستقیم روی اشیاء زیستی واقعی به سختی امکان‌پذیر است. فرد با تغییرات گسترده ای از پارامترهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی مواجه می شود که خارج از کنترل آزمایشگر است. اگر قرار است از تجهیزات تشخیصی به صورت روزانه استفاده شود، باید روش‌های کالیبراسیون پایدار و قابل تکرار توسعه داده شود. برای این منظور، اشیاء آزمایشی پایدار و قابل تکرار که ویژگی های نوری بافت را تقلید می کنند مورد نیاز است. توسعه تکنیک‌ها و فناوری پزشکی نوری در تمام مراحل، از توضیح مفهوم تا دستیابی به پارامترهای عملیاتی لازم، نیازمند کالیبراسیون و تأیید ابزار و روش‌های طراحی است. یک دستگاه پزشکی نوری باید با فانتوم های بافتی برای آزمایش و بهینه سازی سخت افزار و نرم افزار دستگاه با کاربردهای مختلف همراه باشد. برای آموزش پرسنل عملیاتی، حضوری و نگهداری؛ و برای ارائه قابلیت مقایسه داده های اندازه گیری به دست آمده با سخت افزارهای مختلف در آزمایشگاه های مختلف.