نحوه عملکرد سیستم عصبی محیطی

سیستم عصبی محیطی چیست؟

سیستم عصبی به دو بخش تقسیم می شود: سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی. سیستم عصبی مرکزی (CNS) شامل مغز و نخاع می شود، در حالی که سیستم عصبی محیطی شامل تمام اعصابی است که از مغز و نخاع منشعب می شوند و به سایر قسمت های بدن از جمله عضلات و اندام ها گسترش می یابند.

نقش اصلی PNS اتصال CNS به اندام ها، اندام ها و پوست است. این اعصاب از سیستم عصبی مرکزی تا بیرونی ترین نواحی بدن گسترش می یابند. سیستم محیطی به مغز و نخاع اجازه می دهد تا اطلاعات را دریافت و به نواحی دیگر بدن ارسال کند، که به ما امکان می دهد به محرک های محیط خود واکنش نشان دهیم.

اعصابی که سیستم عصبی محیطی را تشکیل می دهند در واقع آکسون ها یا دسته های آکسون های سلول های عصبی یا نورون ها هستند. در برخی موارد، این اعصاب بسیار کوچک هستند اما برخی از دسته های عصبی آنقدر بزرگ هستند که به راحتی توسط چشم انسان قابل مشاهده است.

ساختارهای سیستم عصبی محیطی

سیستم عصبی محیطی خود به دو بخش تقسیم می شود: سیستم عصبی جسمی و سیستم عصبی خودمختار.

هر یک از این اجزا نقش مهمی در نحوه عملکرد سیستم عصبی محیطی دارند.