پزشکی احیا کننده

پزشکی احیا کننده

پزشکی بازساختی توسعه و بکارگیری درمان‌های جدید برای بهبود بافت‌ها و اندام‌ها و بازگرداندن عملکرد از دست رفته به دلیل افزایش سن، بیماری، آسیب یا نقص را هدف قرار می‌دهد. همچنین در حال کار بر روی ساخت راه حل هایی برای اندام هایی است که به طور دائم آسیب می بینند.

1. مهندسی بافت و بیومواد

مهندسی بافت همچنین می‌تواند تکنیکی باشد که در آن داربست‌های سازگار بیولوژیکی در بدن در موقعیتی که قرار است بافت جدید تشکیل شود، کاشته می‌شود. اگر داربست در داخل شکل هندسی بافتی باشد که باید تولید شود، و بنابراین داربست سلول‌ها را جذب می‌کند، نتیجه بافت جدیدی در شکل مورد نظر است. اگر بافت تازه تشکیل شده به دلیل شکل گیری تحت تمرین قرار گیرد، نتیجه اغلب مسائل مهندسی عملکردی جدید است.

2. سلول درمانی

بدن ما برای ترمیم خود از سلول های بنیادی با هم استفاده می کند. مطالعات بیان کرده اند که اگر سلول های بنیادی بالغ برداشت شده و سپس در محل بافت بیمار یا آسیب دیده تزریق شود، بازسازی بافت در شرایط مناسب امکان پذیر است. این سلول ها اغلب از خون، چربی، مغز استخوان، پالپ دندان، ماهیچه مخطط و سایر منابع جمع آوری می شوند. خون بند ناف منبع دیگری از سلول های بنیادی بالغ را فراهم می کند. دانشمندان و پزشکان در حال توسعه و بهبود توانایی خود برای ترتیب دادن سلول های بنیادی برداشت شده برای تزریق به بیماران برای ترمیم بافت های بیمار یا آسیب دیده هستند.

3. دستگاه های پزشکی و اندام های مصنوعی

استراتژی بالینی پیوند عضو جایگزین از اهداکننده است. چالش‌های اصلی تامین اندام‌های اهداکننده و در نتیجه نیاز به مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که دارای عوارض جانبی هستند. علاوه بر این، موارد زیادی وجود دارد که زمان جستجوی یک عضو اهداکننده مناسب نیاز به یک استراتژی موقت برای حمایت یا تکمیل عملکرد اندام نارسا دارد تا زمانی که یک عضو قابل پیوند پیدا شود.