دستگاه جت پلاسما

در یک دستگاه جت پلاسما ، تنظیمات الکترود برای تولید پلاسما معمولاً در یک آرایش لوله مانند یا در اطراف آن قرار دارد ، در بیشتر موارد در داخل یک دستگاه قلم مانند ، جایی که با استفاده از یک گاز فعال جریان ، پلاسما مشتعل می شود. تنظیمات الکترود ممکن است بین جتهای الکترود عاری از دی الکتریک ، جتهای DBD ، جتهای DBD مانند و جتهای تک الکترود متفاوت باشد. پساب حاصل از پلاسما (یا پس از آن) در امتداد جریان گاز انجام می شود و می تواند در تماس مستقیم با هدف برای تصفیه قرار گیرد. اکثر دستگاه های جت پلاسما از گازهای نجیب (به عنوان مثال هلیوم یا آرگون) به عنوان گاز فعال استفاده می کنند که اغلب با مقادیر کمی گازهای مولکولی (به عنوان مثال ، نیتروژن ، اکسیژن) دوپ می شوند

تخلیه سد دی الکتریک (DBD)

DBD ها با احتراق پلاسما در شکاف بین یک الکترود ولتاژ بالا جدا شده و هدف برای درمان با تماس مستقیم بین پلاسما و هدف (حجم DBD) یا اطراف یک ساختار الکترود به صورت جداگانه طراحی شده (به عنوان مثال ، دایره ای یا شبکه مانند) مشخص می شوند. ، که از یک الکترود شمارنده (سطح DBD) جدا شده است. در حالت دوم ، هیچ تماس مستقیمی از پلاسمای فعال با هدف برای درمان وجود ندارد. در DBD ها ، هوای جوی معمولاً به عنوان گاز فعال برای تولید پلاسما عمل می کند