دورنوردی در فیزیک

تا پیش از کشف کوانتوم، دورنوردی از دیدگاه فیزیک غیرمنطقی و خرافی انگاشته می‌شد. با این حال سال‌ها طول کشید تا پس از کشف فوتون و خاصیت دوگانه موجی - ذره‌ای نور الکترومغناطیس، (اصل دوبروی)، وجود دورنوردی در ذرات بنیادین به اثبات برسد . این اکتشافات باعث آغاز پژوهش‌ها در این زمینه شد. هم‌اکنون در بسیاری از گروه‌های فیزیک کوانتوم و ذرات بنیادین در این زمینه تحقیق می‌شود. 

دورنوردی کوانتومی

دورنوردی کوانتومی (به انگلیسی: Quantum teleportation) فرایند جابجایی یک کوبیت (واحد پایهٔ اطلاعات کوانتومی) از یک محل به محل دیگر بدون پیمایش فاصلهٔ بین آن دو محل است. این فرایند در انتقال اطلاعات کوانتومی قابل استفاده است؛ گرچه مستقیماً در انتقال اطلاعات کلاسیک بکار برده نمی‌شود و در نتیجه نمی‌توان از آن در ارتباطات با سرعت‌های فرانوری بهره جست. دورنوردی کوانتومی با مفهوم دورنوردی کاملاً بی ارتباط است و از آن در کپی یک جسم از نقطه‌ای به نقطه دیگر نمی‌توان استفاده کرد.

کیوبیت

در پردازش کوانتومی یک کیوبیت یا بیت کوانتومی واحد پایه‌ای پردازش کوانتومی و رمزنگاری کوانتومی بوده و مشابه بیت در رایانه‌های کلاسیک می‌باشد: کوچکترین واحد ذخیره اطلاعات و معیاری از مقدار اطلاعات کوانتومی است. از نظر فیزیکی، کیوبیت یک سامانه کوانتومی دوحالتی است، یعنی سیستمی که توسط مکانیک کوانتومی به درستی قابل توصیف است و هنگام اندازه‌گیری یکی از دو حالت ممکن خود را اختیار می‌کند.