پروتئینهای حساس به نور به نام رودوپسینها در اپتوژنتیک برای کنترل فعالیتهای عصبی استفاده میشوند، اما رودوپسینهای موجود میتوانند کارایی پایینی داشته باشند، بهویژه زمانی که برای کنترل فعالیت سیناپسی بین نورونها استفاده میشوند. یک رودوپسین مشتق شده از پشه که توسط دانشمندان مؤسسه علوم ویزمن کشف شد، کنترل دقیق و مکانی-زمانی فعالیت سیناپسی در مغز را فراهم می کند. استفاده از آن به عنوان یک ابزار اپتوژنتیک می تواند درک دانشمندان را از نقش های عملکردی مسیرهای عصبی خاص بیشتر کند.
این تیم تحقیقاتی که توسط پروفسور Ofer Yizhar هدایت می شود، از روش های اپتوژنتیک برای مطالعه سیگنال هایی استفاده می کند که بین نورون ها از طریق سیناپس های مغز موش های زنده منتقل می شود. ییژار گفت: «ما میتوانیم وجود انتقالدهندههای عصبی مختلف را تشخیص دهیم، اما نورونهای مختلف این انتقالدهندههای عصبی را متفاوت میخوانند». اپتوژنتیک ما را قادر می سازد نه تنها «جوهر» را ببینیم، بلکه واقعاً «پیام» را رمزگشایی کنیم.»