حال، تمرین و آینده فناوری کوانتومی

منیژه رازقی، دکتری، یکی از محققان برجسته در زمینه الکترونیک نوری است. زمینه‌های تخصص او در تکنیک‌های رشد و شناسایی برای دستگاه‌های چاه‌های کوانتومی ناهمگون نیمه‌هادی III-V و II-VI و ابرشبکه‌های دستگاه‌های فوتونیکی و الکترونیکی است. او مسئول طراحی و اجرای تکنیک‌های رشد همپایه‌ای مانند رسوب بخار شیمیایی متالارگانیک (MOCVD)، اپیتاکسی فاز بخار (VPE)، اپیتاکسی پرتو مولکولی (MBE) و اپیتاکسی پرتو مولکولی متالارگانیک (MOMBE) و همچنین نوری، مشخصات الکتریکی و ساختاری چند لایه نیمه هادی او نیمه هادی ها، دستگاه های فوتونیکی و الکترونیکی پیشرفته مانند لیزرها، آشکارسازهای نوری و ترانزیستورها را توسعه داده است که در ارتباطات فیبر نوری استفاده می شوند.

رازقی در پاییز 1991 به عنوان استاد والتر پی مورفی در رشته مهندسی برق و کامپیوتر به هیئت علمی دانشگاه نورث وسترن پیوست. او همچنین به عنوان مدیر مرکز جدید دستگاه های کوانتومی انتخاب شد. او دارای 50 حق ثبت اختراع است و در سال 1987 جایزه معتبر علم و فناوری IBM اروپا را دریافت کرد. او جایزه دستاورد سال 1995 را از انجمن مهندسان زن (SWE) دریافت کرد. او نویسنده The MOCVD Challenge: Vol 1 (1989) و Vol. 2 (1995) و نویسنده چندین کتاب دیگر و همچنین نویسنده و نویسنده مشترک بیش از 700 مقاله. او ریاست کنفرانس های بین المللی در زمینه مفاهیم فیزیکی مواد برای کاربردهای دستگاه های الکترونیک نوری را بر عهده داشته است. او یکی از ویراستاران مجله فیزیک کاربردی A، ویراستار Opto-Electronics Review (لهستان)، و عضو هیئت تحریریه علوم و فناوری نیمه هادی، مجله Optoelectronics، و SPIE Press Editorial Advisory است. هیئت مدیره.

لیزرهای چاه کوانتومی ، فیزیک و فناوری لیزر

لیزرهای چاه کوانتومی

تأیید تجربی چاههای کوانتومی

اختراع لیزر چاه کوانتومی

فیزیک و فناوری لیزر

فیزیک لیزر چاه کوانتومی

منشا چاه های کوانتومی و لیزر چاه کوانتومی