لیزر اگزایمر

کاربردهای لیزر در پزشکی و زیست شناسی 

در دهه گذشته، سرعت توسعه لیزرهای فرابنفش (UV) و فناوری آنها افزایش قابل توجهی داشته است. تا حدی، این نتیجه تقاضا برای طول موج های فرابنفش در زمینه های در حال توسعه فتوشیمی لیزری و فوتوبیولوژی، و تا حدی علاقه به پردازش مواد و ریزساخت است. تا حدی، این نتیجه یک گرایش طبیعی برای فیزیکدان لیزر است که به سمتی بچرخد که تاکنون موفقیت چندانی نداشته است، یعنی در توسعه لیزرهای فرابنفش کارآمد. بارزترین نتیجه این فعالیت کلاس لیزرهای اکسایمر UV بوده است. در نتیجه این کار، این لیزرها به حدی مهندسی شده اند که می توانند انواع منابع منسجم شدید با طول موج های 400 تا کمتر از 200 را ارائه دهند. نانومتر در مقایسه با سایر سیستم های لیزری در همان وضعیت توسعه، آنها به طرز شگفت آوری ساده و ارزان هستند. در حال حاضر آنها می توانند توان متوسط ​​تا 50 وات و توان پالس تا 100 مگاوات را ارائه دهند. توانایی تولید چنین سطوح توانی در طول موج های متغیر از طریق اشعه ماوراء بنفش به وضوح تأثیر عمده ای بر استفاده از لیزر در تحقیقات پزشکی یا بیولوژیکی خواهد داشت.