تاریخچه مختصر لیزرها

تاریخچه مختصر لیزرها

لیزر مخفف اختصار تقویت نور توسط تابش تحریک شده تابش است. لیزر نوری از ویژگی های خاص است ، نور موج الکترومغناطیسی (EM) در محدوده مرئی است. این یک تاریخ طولانی است که بشر دریافته است که نور هم موج مانند است و هم ذره مانند. در سال 1704 ، نیوتن نور را به عنوان جریانی از ذرات مشخص کرد. آزمایش تداخل یانگ در سال 1803 و کشف قطبیت نور دانشمندان آن زمان را متقاعد کرد که نور موج است.  

فعل و انفعالات لیزر و بافت

از زمان اولین گزارش در مورد تابش لیزر توسط مایمن (1960) ، بسیاری از زمینه های بالقوه کاربرد آن بررسی شده است. در این میان ، جراحی لیزر پزشکی قطعاً به مهمترین پیشرفتهای قرن حاضر ما تعلق دارد. در واقع ، انواع مختلف لیزر در حال حاضر به ابزارهای غیر قابل تعویض پزشکی مدرن تبدیل شده اند. اگرچه کاربردهای بالینی ابتدا به چشم پزشکی محدود بود - جالبترین و امروزه جراحی لیزر کاملاً تثبیت شده ، انعقاد لیزر یون آرگون در مورد جدا شدن شبکیه است - در همین حال زمینه های لیزر درمانی به طور قابل توجهی گسترش یافته است. 

لیزر یون آرگون

لیزر یون آرگون در سال 1964 توسط ویلیام بریجز در شرکت هواپیماسازی هیوز اختراع شد [2] و این یکی از خانواده لیزرهای یونی است که از یک گاز نجیب به عنوان محیط فعال استفاده می کند.

از لیزرهای یون آرگون برای فتوتراپی شبکیه (برای درمان دیابت) ، لیتوگرافی و پمپاژ لیزرهای دیگر استفاده می شود. 

لیزرهای گازی

لیزرهای مهمی که در پردازش مواد کاربردهای گسترده ای دارند ، لیزر CO2 ، لیزر آرگون یونی و لیزرهای برقی هستند. در این مقاله به طور خلاصه مفاهیم اساسی و فناوری این لیزرها توضیح داده شده است.

لیزر یون آرگون