چشم انسان و سیستم بینایی

چشم انسان به عنوان یک ساختار نوری پیچیده حساس به طول موج های بین 380 تا 760 نانومتر رفتار می کند. نور وارد شده به چشم هنگام عبور از هوا از سطح لایه اشکی-قرنیه شکسته می شود. سپس از طریق زلالیه و مردمک (دیافراگمی که توسط عنبیه کنترل می شود) حرکت می کند و قبل از عبور از زجاجیه و برخورد به شبکیه توسط عدسی کریستالی بیشتر شکسته می شود (شکل 1). رابط لایه اشکی-قرنیه و عدسی کریستالی اجزای اصلی انکسار چشم هستند و با هم به عنوان یک عدسی ترکیبی عمل می کنند تا تصویری معکوس را روی شبکیه حساس به نور نشان دهند. از شبکیه، سیگنال های الکتریکی از طریق عصب بینایی به قشر بینایی منتقل می شوند (شکل 1). خلاصه ای از این مسیر در این بخش ارائه شده است، برای اطلاعات دقیق در مورد آناتومی و فیزیولوژی چشم خواننده به مراجع هدایت می شود.

چشم انسان و اپتیک تطبیقی

مقدمه

چشم انسان

چشم انسان

چشم انسان ، در انسان ، اندام حسی تخصصی است که قادر به دریافت تصاویر بصری است و سپس به مغز منتقل می شود. چشم با قرار گرفتن در یک حفره یا مدار ، که از قسمتهای متعددی از استخوانهای جمجمه تشکیل شده و هرمی چهار طرفه را تشکیل می دهد ، از آسیب مکانیکی محافظت می شود.

طراحی و تحلیل نوری

طراحی و تحلیل نوری

مقدمه

تقریب زاویه ای کوچک

تأثیرات عبور نور از طریق صفحه موازی هواپیما

انحراف تیر به دلیل یک منشور نازک گوه 

چشم انسان

رادیومتری

رادیومتری مجموعه ای از تکنیک های برای اندازه گیری تابش الکترومغناطیسی، از جمله نور مرئی است. تکنیک های رادیومتریک در اپتیک، توزیع قدرت تابش در فضا را مشخص می کنند، در مقایسه با تکنیک های فوتومتریک که متابولیسم نور را با چشم انسان مشخص می کند. رادیومتری متمایز از تکنیک های کوانتومی مانند شمارش فوتون است.