نورمن روستوکر

نورمن روستوکر پیشگام مشارکت نظری در مکانیک آماری ذرات با فعل و انفعالات کولن ، جایزه جیمز کلرک مکسول برای فیزیک پلاسما (1988)

مشارکت های علمی

در ابتدا ، روستوکر با مواد منفجره و بارهای شکل گرفته ، تئوری باند و راکتورهای هسته ای سر و کار داشت ، اما در حدود سال 1958 به فیزیک پلاسما روی آورد. تحقیقات وی شامل فیزیک پرتوهای یونی با شدت بالا ،  ویژگی های غیرخطی پلاسما ، و پلاسمای خرج شده با چگالی بالا بود. دستگاههای حبس. 

روستوکر با استفاده از فناوری های شتاب دهنده ذرات و مفاهیم همجوشی هدف مغناطیسی ، مفاهیم جایگزینی برای همجوشی هسته ای مدنی را دنبال کرد. در سال 1998 ، او در تأسیس انرژی Tri Alpha در آن زمان در منطقه لس آنجلس نقش مهمی داشت ، که پروژه راکتور همجوشی پرتو برخورد کننده را دنبال می کرد. پرتوهای پروتون و بور به یک حالت پلاسما تبدیل می شوند که توسط میدان های مغناطیسی که توسط جریان ذرات در خود پلاسمای استوانه ای ایجاد می شوند ، به هم متصل می شوند ، که به عنوان پیکربندی معکوس میدان (FRC) نیز شناخته می شود. سپس دو پلاسما از این نوع با سرعت بالا برخورد می کنند و یک شکل سیگار برگ شکل می گیرند که طول آن 3 متر و عرض آن 40 سانتی متر است. استفاده از بور و پروتون در پلاسمای همجوشی مانند توکاماک باعث تولید نوترون با انرژی زیاد نمی شود. طبق گفته Rostoker ، سپس ذرات خنثی با سرعت زیاد بر روی ابر پلاسما به صورت مماسی تزریق می شوند ، که در لبه پلاسما به دنبال مدار می روند و با فرار ذرات به عنوان نوعی محافظت در برابر خنک شدن پلاسما عمل می کنند.

در سال 2015 ، Tri Alpha اعلام کرد که حفظ موفقیت یک پلاسمای FRC در طی پنج میلی ثانیه موفقیت آمیز است. 

جوایز

در سال 1962 ، روستوکر به عنوان عضوی از انجمن فیزیکی آمریکا انتخاب شد ، و سپس متعاقباً جایزه جیمز کلرک مکسول را برای فیزیک پلاسما در سال 1988 اهدا کرد. 

Rostoker همچنین توسط دانشگاه کالیفرنیا ، ایروین مدال UCI دریافت کرد و به آکادمی علوم روسیه وارد شد