تداخل سنج فابری - پرو

در اپتیک  ، تداخل سنج Fabry -Pérot (FPI) یا اتالون یک حفره نوری است که از دو سطح منعکس کننده موازی (یعنی آینه های نازک) ساخته شده است. امواج نوری تنها زمانی می توانند از حفره نوری عبور کنند که با آن رزونانس داشته باشند. این نام از چارلز فابری و آلفرد پروت گرفته شده است ، که ساز را در سال 1899 توسعه دادند.  اتالون از فرانسوی étalon به معنی "اندازه گیری" یا "استاندارد" است. 

اتالونها به طور گسترده ای در ارتباطات مخابراتی ، لیزرها و طیف سنجی برای کنترل و اندازه گیری طول موج های نور استفاده می شوند. پیشرفتهای اخیر در تکنیک ساخت امکان ایجاد تداخل سنجهای بسیار دقیق و قابل تنظیم Fabry -Pérot را می دهد. این دستگاه از نظر فنی یک تداخل سنج است که می توان فاصله بین دو سطح (و به همراه آن طول رزونانس) را تغییر داد و هنگامی که فاصله ثابت شده است (با این حال ، این دو عبارت اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند).

فهرست

1 توضیحات اساسی

2 برنامه

3 نظریه

3.1 تلفات تشدید کننده و نور خارج شده

3.2 فرکانس های رزونانس و اشکال خط طیفی

3.3 توزیع عمومی هوایی: عامل افزایش تشدید داخلی

3.4 توزیع های دیگر Airy

3.5 توزیع هوا به عنوان مجموع پروفایل های حالت

3.6 مشخصه تشدید کننده Fabry-Pérot: عرض و ظرافت خط Lorentzian

3.7 اسکن رزوناتور Fabry-Pérot: پهنای خط و ظرافت هوا

3.8 بازتاب های آینه وابسته به فرکانس

3.9 تشدید کننده Fabry-Pérot با تلفات نوری ذاتی

3.10 شرح تشدید کننده Fabry-Perot در فضای طول موج