سی تی آنژیوگرافی کرونر

سی تی آنژیوگرافی کرونر (CTA یا CCTA) استفاده از توموگرافی کامپیوتری (CT) آنژیوگرافی برای ارزیابی عروق کرونر قلب است. بیمار تزریق داخل وریدی کنتراست رادیویی دریافت می‌کند و سپس قلب با استفاده از یک سی‌تی‌اسکنر با سرعت بالا اسکن می‌شود، که به پزشکان اجازه می‌دهد تا میزان انسداد را در شریان‌های کرونر ارزیابی کنند، معمولاً به منظور تشخیص بیماری عروق کرونر.

CTA نسبت به سی تی اسکن کلسیم کرونر در تعیین خطر عوارض جانبی عمده قلبی (MACE) برتر است.

بافت عضله قلب یا میوکارد

بافت عضله قلب یا میوکارد قسمت عمده قلب را تشکیل می دهد. دیواره قلب یک ساختار سه لایه با یک لایه ضخیم از میوکارد است که بین اندوکارد داخلی و اپی کاردیوم خارجی (همچنین به عنوان پریکارد احشایی شناخته می شود) قرار گرفته است. اندوکارد داخلی حفره‌های قلب را می‌پوشاند، دریچه‌های قلب را می‌پوشاند و به اندوتلیوم می‌پیوندد که رگ‌های خونی متصل به قلب را می‌پوشاند. در قسمت بیرونی میوکارد، اپی کاردیوم قرار دارد که بخشی از کیسه پریکارد را تشکیل می دهد که قلب را احاطه کرده، محافظت می کند و آن را روان می کند.[1]

در داخل میوکارد، چندین ورقه از سلول های عضلانی قلب یا کاردیومیوسیت ها وجود دارد. ورقه‌های عضلانی که دور بطن چپ نزدیک‌ترین به اندوکارد می‌پیچد، عمود بر نزدیک‌ترین بطن به اپی‌کاردیوم قرار دارند. هنگامی که این صفحات به طور هماهنگ منقبض می شوند، به بطن اجازه می دهند که در چندین جهت به طور همزمان منقبض شود - به صورت طولی (از راس به سمت قاعده کوتاه تر می شود)، به صورت شعاعی (از طرفی به سمت دیگر باریک تر می شود) و با یک حرکت چرخشی (مشابه با فشار دادن به بیرون). پارچه مرطوب) برای فشار دادن حداکثر مقدار ممکن خون از قلب با هر ضربان قلب.[2]

انقباض عضله قلب انرژی زیادی مصرف می کند و بنابراین نیاز به جریان مداوم خون برای تامین اکسیژن و مواد مغذی دارد. خون توسط عروق کرونر به میوکارد می رسد. اینها از ریشه آئورت منشأ می گیرند و در سطح خارجی یا اپی کاردی قلب قرار دارند. سپس خون توسط وریدهای کرونر به دهلیز راست تخلیه می شود.[1]

پزشکی با شکوفه ساتری

فهرست

1 تخصص ها

1.1 قلب و عروق بزرگسالان

1.1.1 الکتروفیزیولوژی قلب

1.1.1.1 الکتروفیزیولوژی بالینی قلب

1.1.2 قلب و عروق

1.1.3 تصویربرداری

1.1.4 قلب و عروق مداخله ای

1.1.5 کاردیومیوپاتی/نارسایی قلبی

1.1.6 قلب و عروق

1.2 قلب و عروق پیشگیرانه و توانبخشی قلبی

1.3 قلب و عروق کودکان

1.4 بیماری قلبی مادرزادی بزرگسالان

2 قلب

2.1 گردش خون کرونر

2.2 معاینه قلب

3 اختلالات قلبی

3.1 بیماری عروق کرونر

3.2 کاردیومیوپاتی

3.3 آریتمی قلبی

3.4 ایست قلبی

3.5 فشار خون بالا

3.5.1 فشار خون اساسی در مقابل فشار خون ثانویه

3.5.2 عوارض فشار خون بالا

3.6 نقص مادرزادی قلب

3.6.1 تترالوژی فالوت

3.6.2 آترزی ریوی

3.6.3 بطن راست دو خروجی

3.6.4 جابجایی شریان های بزرگ

3.6.5 تنه شریانی پایدار

3.6.6 ناهنجاری 

4 تست های تشخیصی در قلب و عروق

5 انجمن قلب و عروق

5.1 انجمن ها

5.2 مجلات

5.3 متخصصان قلب و عروق

متخصص قلب و عروق

نمودار جریان خون قلب انسان. اجزای آبی نشان دهنده مسیرهای خونی بدون اکسیژن و اجزای قرمز نشان دهنده مسیرهای خونی اکسیژن هستند.

سیستم قلبی عروقی

زیرشاخه های مداخله ای، هسته ای

بیماریهای مهم بیماری قلبی، بیماری قلبی عروقی، تصلب شرایین، کاردیومیوپاتی، فشار خون بالا (فشار خون بالا)

آزمایشات مهم آزمایش خون، مطالعه الکتروفیزیولوژی، تصویربرداری قلب، ECG، اکوکاردیوگرام، تست استرس

متخصص قلب و عروق

واژه نامه واژه نامه پزشکی

قلب و عروق

قلب و عروق (از یونانی καρδίᾱ kardiā، "قلب" و -λογία -logia، "مطالعه") شاخه ای از پزشکی است که به اختلالات قلب و همچنین برخی از قسمت های سیستم قلبی عروقی می پردازد. این رشته شامل تشخیص پزشکی و درمان نقایص مادرزادی قلب، بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، بیماری دریچه ای قلب و الکتروفیزیولوژی است. پزشکانی که در این رشته پزشکی تخصص دارند، متخصص قلب نامیده می شوند که تخصص داخلی است. متخصص قلب و عروق کودکان، متخصصان اطفال هستند که در زمینه قلب و عروق تخصص دارند. به پزشکانی که در جراحی قلب تخصص دارند، جراح قلب یا جراح قلب، که در تخصص جراحی عمومی است، گفته می شود.

تدریس آناتومی با شکوفه ساتری

قلب - شاخه پزشکی که با قلب سروکار دارد

رانش قلبی عروقی

چرخه قلبی - عملکرد قلب از پایان یک ضربان قلب تا شروع ضربان بعدی است

گرمای حیاتی

عضله قلب - بافت عضلانی قلب در مهره داران

سیستم های اصلی بدن انسان

آماتو لوسیتانو

مقاومت عروقی - نیرویی از رگ های خونی که بر جریان خون تأثیر می گذارد

تدریس آناتومی با شکوفه ساتری

قلب خون را به تمام قسمت های بدن پمپاژ می کند و مواد مغذی و اکسیژن را برای هر سلول تامین می کند و مواد زائد را از بین می برد. قلب چپ خون اکسیژن دار را که از ریه ها به بقیه بدن در گردش خون سیستمیک باز می گردد پمپ می کند. قلب راست در گردش خون ریوی خون بدون اکسیژن را به ریه ها پمپاژ می کند. در قلب انسان برای هر گردش یک دهلیز و یک بطن وجود دارد و با گردش خون سیستمیک و ریوی در مجموع چهار حفره وجود دارد: دهلیز چپ، بطن چپ، دهلیز راست و بطن راست. دهلیز راست حفره بالایی سمت راست قلب است. خونی که به دهلیز راست بازگردانده می‌شود، اکسیژن‌زدایی می‌شود (فقیر از نظر اکسیژن) و به بطن راست می‌رود تا از طریق شریان ریوی به ریه‌ها برای اکسیژن‌رسانی مجدد و حذف دی‌اکسید کربن پمپ شود. دهلیز چپ خون تازه اکسیژن‌دار را از ریه‌ها و همچنین ورید ریوی دریافت می‌کند که به بطن چپ قوی منتقل می‌شود تا از طریق آئورت به اندام‌های مختلف بدن پمپ شود.

سیستم گردش خون

فهرست

1 ساختار

1.1 قلب

1.1.1 گردش خون ریوی

1.1.2 گردش خون سیستمیک

1.2 عروق خونی

1.2.1 شریان ها

1.2.2 مویرگ ها

1.2.3 وریدها

1.2.4 وریدهای باب

1.2.5 گردش خون کرونر

1.2.6 گردش خون مغزی

1.2.7 گردش خون کلیوی

2 توسعه

2.1 شریان ها

2.2 وریدها

3 عملکرد

4 اهمیت بالینی

4.1 بیماری های قلبی عروقی

4.2 تحقیقات

4.3 جراحی

5 جامعه و فرهنگ

6 حیوانات دیگر

6.1 سیستم گردش خون باز

6.2 سیستم گردش خون بسته

6.3 سیستم گردش خون ندارد

سیستم گردش خون

سیستم گردش خون، سیستمی از اندام‌ها است که شامل قلب، رگ‌های خونی و خون است که در سراسر بدن انسان یا سایر مهره‌داران در گردش است.[1][2] این شامل سیستم قلبی عروقی یا سیستم عروقی است که از قلب و عروق خونی تشکیل شده است (از یونانی kardia به معنی قلب و از لاتین vascula به معنی عروق). سیستم گردش خون دارای دو بخش است، یک گردش یا مدار سیستمیک و یک گردش یا مدار ریوی.[3] برخی منابع از اصطلاحات سیستم قلبی عروقی و سیستم عروقی به جای سیستم گردش خون استفاده می کنند.[4]

شبکه رگ های خونی رگ های بزرگ قلب شامل شریان های بزرگ الاستیک و سیاهرگ های بزرگ هستند. سایر شریان ها، شریان های کوچکتر، مویرگ هایی که به وریدها (وریدهای کوچک) می پیوندند و سایر وریدها. سیستم گردش خون در مهره داران بسته است، به این معنی که خون هرگز از شبکه رگ های خونی خارج نمی شود. برخی از بی مهرگان مانند بندپایان دارای سیستم گردش خون باز هستند. دیپلاست ها مانند اسفنج ها و ژله های شانه دار فاقد سیستم گردش خون هستند.

خون مایعی متشکل از پلاسما، گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها است که در اطراف بدن گردش می‌کند و اکسیژن و مواد مغذی را به بافت‌ها می‌برد و مواد زائد را دور می‌برد. مواد مغذی در گردش شامل پروتئین ها و مواد معدنی، سایر اجزای انتقال یافته گازهایی مانند اکسیژن و دی اکسید کربن، هورمون ها و هموگلوبین هستند. تامین غذا، کمک به سیستم ایمنی برای مبارزه با بیماری ها و حفظ هموستاز با تثبیت دما و pH طبیعی.

در مهره داران، سیستم لنفاوی مکمل دستگاه گردش خون است. این سیستم پلاسمای اضافی فیلتر شده را از مویرگ ها به عنوان مایع بینابینی بین سلول ها، دور از بافت های بدن در یک مسیر فرعی حمل می کند تا مایع اضافی را به عنوان لنف به گردش خون بازگرداند.[5] عبور لنف بسیار بیشتر از عبور خون طول می کشد.[6] سیستم لنفاوی یک زیر سیستم است که برای عملکرد سیستم گردش خون ضروری است. بدون آن خون از مایع تهی می شود. سیستم لنفاوی همراه با سیستم ایمنی کار می کند.[7] برخلاف سیستم گردش خون بسته، سیستم لنفاوی یک سیستم باز است. برخی منابع آن را به عنوان یک سیستم گردش خون ثانویه توصیف می کنند.

سیستم گردش خون می تواند تحت تاثیر بسیاری از بیماری های قلبی عروقی قرار گیرد. متخصصان قلب و عروق متخصصان پزشکی هستند که در قلب تخصص دارند و جراحان قلب در عمل جراحی قلب و نواحی اطراف آن تخصص دارند. جراحان عروق بر سایر قسمت های سیستم گردش خون تمرکز می کنند.

تدریس آناتومی با شکوفه ساتری

قلب انسان

قلب انسان اندامی است که خون را از طریق عروق سیستم گردش خون در سراسر بدن پمپ می کند و اکسیژن و مواد مغذی را به بافت ها می رساند و دی اکسید کربن و سایر مواد زائد را از بین می برد. "بافت های بدن برای فعال بودن نیاز به منبع تغذیه ثابت دارند.