لیزر گازی

لیزر گازی لیزری است که در آن جریان الکتریکی از طریق گاز برای تولید نور از طریق فرآیندی به نام وارونگی جمعیت ارسال می شود. نمونه هایی از لیزرهای گازی عبارتند از: لیزرهای دی اکسید کربن (CO2)، لیزرهای هلیوم-نئون، لیزرهای آرگون، لیزرهای کریپتون و لیزرهای اگزایمر.

لیزرهای گازی در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله هولوگرافی، طیف سنجی، اسکن بارکد، اندازه گیری آلودگی هوا، پردازش مواد و جراحی لیزری استفاده می شوند.

لیزرهای CO2 احتمالاً شناخته شده ترین لیزرهای گازی هستند و عمدتاً برای علامت گذاری لیزری، برش لیزری و جوش لیزری استفاده می شوند.

لیزرهای حالت جامد ، رنگ و نیمه هادی

در این فصل ، مهمترین انواع لیزرها که شامل محیطهای فعال با چگالی بالا هستند ، یعنی لیزرهای حالت جامد ، رنگ و نیمه هادی در نظر گرفته شده است. این فصل بر روی نمونه هایی متمرکز است که بیشترین کاربرد را دارند و ویژگی های آنها نمایانگر یک کلاس کامل از لیزرها است. در اینجا تأکید اصلی بر تأکید بر رفتار فیزیکی لیزر و ارتباط این رفتار با مفاهیم کلی توسعه یافته در فصول قبلی است. برخی از جزئیات مهندسی نیز با هدف اصلی ، کمک به ایجاد بینش فیزیکی بهتر در مورد رفتار لیزر خاص ارائه می شوند. 

محیط فعال لیزری

محیط فعال لیزری منبع نوری در یک لیزر است. سود حاصل از انتشار تحریک شده از انتقال الکترونیک یا مولکولی به حالت انرژی پایین تر از یک حالت انرژی بالاتر که قبلا توسط یک منبع پمپ پر شده است.

لیزر دی اکسید کربن، لیزر گازی است که تابش مادون قرمز را منتشر می کند. آنها برای انواع برنامه های کاربردی صنعتی با قدرت بالا مورد استفاده قرار می گیرند. همان طور که در راهنمای انتخاب لیزر مورد بحث قرار گرفته است، تمام لیزرها شامل سه جزء هستند: یک منبع انرژی (همچنین به عنوان یک پمپ شناخته می شود)، یک محیط فعال لیزر (یا لیزر) و رزوناتور نوری.

انواع لیزر و طبقه بندی لیزرها

انواع مختلف لیزر برای تحقیق، پزشکی، صنعتی و تجاری استفاده می شود. لیزرها اغلب با نوع ماده فعال لیزری که آنها از حالت جامد، گاز، اگزایمر، رنگ یا نیمه هادی استفاده می کنند توصیف می شوند.